İnsanlığı Kim Durduracak?

İnsanoğlu, bir çalışma manyaklığına tutulmuş. Sürekli üretmeye, büyümeye, çoğaltmaya çalışıyor. Bu ise aslında dünyayı ve dünyadaki yaşamları yok etmekten başka bir işe yaramıyor.

Daha çok balık yemek için, denizlerdeki canlılığı ve balık türlerini yok ediyoruz.

Daha çok yere yerleşmek için yeşili ve tarımsal alanları yok ediyoruz.

Daha çeşitli ve eğlenceli yaşamak için dünyanın içine eden bin türlü ürün üretiyoruz.

Güya çalışıyoruz, vay be!

Yaptığımız her çalışmayla, çalışmanın sonuna doğru yaklaşıyoruz.

İşin ilginci, bu manyaklaşmış çalışma ve üretme hastalığı büyük coşkuyla karşılanıyor, kutsanıyor.

Erdem, değer görülüyor, bütün millet çok para getirecek çalışma yöntemlerini öğrenme peşinde. Bunu elde ederse, toplumda statü elde ediyor.

Bu ana manyaklığa başka manyaklıklar da eşlik ediyor, ünlülük manyaklığı. Onlar üzerinden sunulan güya üstün ve zengin yaşam tarzları dünyaya model oluşturuyor. Varolan ekonomi politik düzen, tekil insanın biricikliğini şişirdikçe şişiriyor, kişiyi, en güzel tüketimlerin adamı olduğuna ikna ediyor. Bünyeyi kaplayan bu, ben ne özel adamım virüsü tüm toplumları etkisi altına alıp, dünyayı kasıp kavuruyor.

Ahlaksız insanlık, dünyayı yok ediyor.

Sadece dünyayı yok etmekle kalmıyor, bu, dünyadaki değersiz yaşam anlayışıyla insanların refahını yok ediyor.

Refah, sürekli büyümek, daha çok şey kullanmak, daha çok şey tüketmek değildir. İnsanın refahı, kendi varoluşu için başka varoluşları yok etmeden kendiyle, neyse o olan kendiyle ve neyse o olan dünyayla barış içinde yaşayabilme düzeyi ve anlayışıdır.

İnsanoğlu bir şekilde durmalı. Daha az çalışmalı, daha az tüketmeli, daha az şey kullanmalı.

İnsanoğlu yavaşlamalı!

İnsanoğlu üretim gücünü, temel ihtiyaçların giderilmesi düzeyine çekmeli ve orada kalmalı. Bunun dışında, sınırsız bir üretim yöneliminden, kontrollü ve işlevsel üretim yönelimine geçmeli. Doğaya, bireye ve topluma verdiği zararı karşılamalı ve tedavi etmeli.