Into The Wild

Christopher Johnson McCandless adında bir gezginin gerçek yaşam öyküsünün anlatıldığı bu filmi -Into The Wild- bir dost tavsiyesi üzerine izledim. 1990 yılında üniversiteden mezun olan Christopher tüm varlığı olan 22.000 doları yoksullara bağışlar ve soluğu dünyayı dolaşmakta alır. Serüvenin sonu ise Alaska’dır. Henüz sene 1992 iken.

Filmin yönetmeni Sean Penn. Kendisini Mystic River, 21 Grams ve Dead Man Walking filmlerinden hatırlayabiliriz. Kahramanımızı ise Emile Hirsch canlandırıyor. Filmin diğer oyuncuları Marcia Gay Harden, William Hurt, Jena Malone, Brian H. Dierker ve Catherine Keener. Film aynı zamanda bu yılki Uluslararası İstanbul Film Festivali’nin programına da dahildi.

Filmi izlerken hissettiklerimi özetlemem gerekirse öncelikle müziklerden başlamam gerekir. Çünkü gerçekten filme beğeni kazandıracak nitelikteler. Bu arada belirtmeliyim Eddie Vedder imzası taşıyorlar.

Müzikler dışında kendinizi farklı dünyalarda ve düşlerde buluyorsunuz. Çünkü Christopher kendini aidiyet duygusundan ya da içgüdüsü diyelim, tamamıyla soyutladığını zannederek olağanüstü güzelliklere sahip doğayla bütünleşiyor. Ve gözlerinizi alamayacağınız güzellikler film karelerini süslüyor. Aidiyet demişken, bu duygu üzerine elbette konuşacak ve yazacak çok şey var. Fakat Christopher aidiyetini inkar ederken belki de bunun kötü sonucundan habersiz, sadece sonsuz mutluluğun ve sonsuz huzurun adresini yanış yerde aramakla meşgul. Aslında hepimizin bazı zamanlarda böyle hissetmesi normal. Çünkü özgürlüğü çoğu zaman uzaklara kaçınca elde edebileceğimiz bir ödül gibi düşünüyoruz.

Kahramanımız ise bu farklı ve heyecanlı serüveninin sonunda bizlere hayatı ve onun rutinlerini tekrar sorgulatıyor. Tekrar düşünüyoruz ve tekrar kararlar veriyoruz.

Benim düşüncem ise onunla aynı oluyor. Ve ben de kendi kendime tekrar ediyorum “Gerçekten de her şey paylaşılınca güzel.”