İsmail Cem

İsmail Cem'i kaybetmiş olmanın boşluğuna alışmaya çalışıyorum. Nedense hayatta olmasını bilmek içimde bir çeşit güven duygusu veriyordu en azından. Yeni Türkiye Partisi kuruluşu esnasında seçimler öncesi beraber çalışma fırsatını yakalamıştım. Az da olsa tanıdım.

Beykoz balıkçılarını ziyareti esnasında kalabalıktan kaçıp bir ağacın dibinde sigarasını yakması beni inanılmaz etkilemişti. Doğal ve beyefendi bir adamdı. Fikirleri her zaman açık ve netti. Sürekli gelecek için çalışmak istiyordu. Türkiye ve Dünya arasındaki kapıların, özellikle AB kapılarının doğru şekilde açılabilmesi için atılacak adımları çok iyi tahlil eden ve bunu görev yaptığı Dışişleri Bakanlığı süresince de en iyi şekilde göstermiş ve hayata geçirmiş değerli bir gazeteci, siyaset ve kültür adamıydı. İyi bir Atatürkçü ve Türk Sosyal Demokrasisinin değerli bir evladıydı.

Sanırım onun da katili sigarası oldu.

Fazla bilinmeyen yanlarından bahsetmek isterim.

Koyu Galatasaray taraftarı ve sarı kırmızılı takımda top koşturduğu dönemde Hagi'nin hayranı olan Cem, vakit buldukça Galatasaray'ın maçlarına gitmeye özen gösteriyordu.

Türkiye'de akvaryum balıkçılığı üzerine en çok kitabın kendisinde olduğunu belirten Cem'in bir tutkusu da Bonzai idi. Uzakdoğu'nun bu özen ve emek isteyen cüce ağaçları, İstanbul'daki evini süslüyordu.

Kanarya sevgisi nedeniyle babasıyla birlikte Serinofil Derneği'ne üye olan Cem, Klasik Türk ve Batı müziği dinlemeyi seviyordu. Cem'in favorileri Dede Efendi, Vivaldi ve Mozart idi.

İsmail Cem'in bir tutkusu da fotoğraf çekmekti. Objektifini pek çok ilginç konuya çeviren İsmail Cem, beş fotoğraf sergisi açmıştı.

Her sabah ortalama iki saatini internette geçiren İsmail Cem, dünyanın dört bir yanından gelen e-maillerini titizlikle inceliyor, her gün yaklaşık 150 yabancı gazeteye e-mail yolluyordu.

İsmail Cem, Türk-Yunan dostluğuna yaptıkları katkıdan ötürü, Yunanistan Dışişleri Bakanı Yorgo Papandreu ile birlikte 2000 yılında, merkezi New York'ta bulunan Doğu-Batı Enstitüsü'nce "Yılın Devlet Adamı Ödülü"ne layık görüldü.

Türkiye'ye yaptığı başarılı hizmetlerden ötürü Türk Kalp Vakfı tarafından "Sakıp Sabancı İyi Kalp Ödülü" ne layık görüldü.

Merkezi İsviçre'de bulunan Dünya Ekonomi Forumu'nca hazırlanan "Rüya Hükümeti"nde İsmail Cem de "en başarılı 4 dış politikacıdan biri" sıfatıyla yer aldı.

Türkiye ve Yunanistan arasındaki barışa katkılarından dolayı İzmir Gazeteciler Cemiyeti'nce 1999 Şehit Gazeteci Hasan Tahsin Gazetecilik Altın Heykel Yarışması, Prof. Dr. Ahmet Taner Kışlalı Büyük Jüri Özel Ödülü'ne layık görüldü.

Kitapları

Türkiye'de Geri Kalmışlığın Tarihi,Türkiye Üzerine Yazılar, 12 Mart , TRT'de 500 Gün , Siyaset Yazıları , Geçiş Dönemi Türkiye'si ,Sosyal Demokrasi ya da Demokratik Sosyalizm Nedir, Ne Değildir?, Mevsim , 21. Yüzyılda Türkiye, Türkiye'de Sosyal Demokrasi, Engeller ve Çözümler, Yeni Sol, Sol'daki Arayış, Gelecek İçin Denemeler, Türkiye, Avrupa, Avrasya I, Strateji-Yunanistan-Kıbrıs, İstanbul Bilgi Universitesi, Avrupa'nın Birliği ve Türkiye.

Keşke arkasından daha çok konuşulsa, yaptıkları ve fikirleri üzerine daha çok değerlendirmeler yapılsa, sokaktaki insanımıza daha çok hatırlatılsaydı. Daha iyi bir uğurlamayı hakketmişti diye düşünüyorum.

Kendisine Allah'tan Rahmet ailesine ve sevenlerine sabır diliyorum ve O'na, onun "Veda" şiiriyle veda etmek istiyorum.

Rahat uyu İsmail Cem Rahat uyu...

Veda

Çok ileri bir tarihte
Çok yaşlı olarak
Sessizce ayrılmalıyım
Kimseye pek gözükmeden
Ve kimseyi rahatsız etmeden.

Masamın üzerinde
Dünden kalan işler
Tamamlanmamış yazılar
Okunmayı bekleyen kitaplar
Ve anılar ve umutlar.

Filleri kuyruğundan çekerek
Tepeleri aşırtmaktı görevim
Günler bitti filler tükenmedi
Ben elimden geleni yaptım
Gerisini siz tamamlayın.

Boşa geçmedi hayatım
Daha fazlası olabilirdi ama
'Buna da şükür' demeliyim
İşte sevgili dostlar
Ben böyle veda etmeliyim.