İtiraf ediyorum...

Bir gün olur da... Zamanı gelirse gitmenin...

Gidersem... Olur ya... Haberiniz oldu diyelim...

Son kez veda etmeye geldiğinizi düşünelim...

Olmaz ya... Haydi oldu diyelim.

"Merhumu nasıl bilirdiniz?" deseler size....

Lay lay lom yazıların... Lay lay lom yazarı dersiniz...

Der misiniz acaba?

Bu işe bir açıklık getirp... Cevabı değiştirmek lazım.

Öyle olmuyor işte.

Aslı o değil.

Kaçışları yaşıyorum yazılarımda.

Günlük hayatın stresinden uzaklaş(tır)mak... Küçük bir tebessüm amacım.

Tebessüm ettirirken de... Azıcık düşündürmek.

Herkesin bir yolu vardır ya hani... Ben de kendimce bu yolu buldum.

Başka başka kadınları çıkartıp da içimden... Onlara bir hayat kuruyorum satırlarımda.

Hiç yapmadığım şeyleri yaptırıyorum onlara.

Mesela bir arkadaşına gönderip.. "Sabah kahvesi" içiriyorum... Oysa ben, hiç bir arkadaşıma gidip... Sabah kahvesi içmem. (İstisnalar kaideyi bozmaz değil mi?)

Ama içilen kadın gerçektir... Yaşamdandır.

Başka bir yerde... Başka şartlar altında yaşanmıştır o olay.

Ama sabah içilen kahve sırasında yaşanması, daha uygun görülmüştür tarafımdan.

Bazan da... Kadın kadına toplantılarda... Şen şakrak bir kadını seçip, oturturum masaya...

O masada oturanların hepsi vardır aslında.... Yaşamın içindendir.

Konuşulanlar gerçektir.... Ama başka bir yerde geçmiştir o konuşmalar...

Yazarken, o mekan uygun görülmüştür tarafımdan.

Çok kalabalığım çok... İçimde binlerce insan var.

Bir ruh giydiricisiyim ben.

Ne anlatmak istiyorsam... O konuya uygun olanı seçiyorum... Giydirip kuşatıp... Nereye istersem... Oraya gönderiyorum.

Bu sayede istediklerimi anlatabiliyorum.

Gördüklerimi... Duyduklarımı... Yaşadıklarımı... Aktarabilmek için... Başka başka yaşamlar kuruyorum.

"Yazarın hayal gücü geniş olur" derler ya hani... Olayları aklatabilmek için... Hayal gücümü kullanıyorum.

Yeni bir mekan yaratıp... Gerçek insan ve konuşmaları anlatıyorum.

İçimdeki kadınları istediğim yere gönderip... Onlara yaşamdan kesitler yaşatırken...

Ben... Hayatı sorguluyorum.

Yani sandığınız gibi değil...

Öyle "lay lay lom" yaşamıyorum.

İşte bu yüzden... Hep bu yüzden... "Yazdıklarıyla yazana bir hayat kuramayız" diyorum.