İzmir'de otobüs hikayelerimiz, yaşlılarla hallerimiz :)

Sabah erken saatler...

İşe gitme vakitleri.

İzmir'in içinde oturup da yakın çevre ilçelerde çalışanlar genellikle belediye otobüsü ile gidip geliyor.

Sabah otobüsleri kalabalık oluyor bu yüzden.

Memurlar, tamam...

Öğrenciler, tamam...

Öğretmenler, tamam...

Yaşlı dedelerin ne işi olur o saatte o otobüslerde?

Hadi bir gün yazlığa gitti bakmaya...

Öteki gün bahçeye gitti ilaç atmaya...

Devrisi gün hacıanneyle dalaştı sabah sabah, vurdu kendini yola.

Tamam.

Anlamışem.

Ama bizim otobüste her gün bizimle gidip bizimle gelen dedeler var.

Zorları ne?

Vallahi bilmiyorum.

Hastaneye desem...

Değilmiş.

İlk günlerde onları da işe gidiyorlar sanıyordum.

Sonra arkadaşlar anlattı:

Sabah namazı kılınca yola düşüp bizimle gelip meydandaki kahveye gidiyorlarmış.

Arkadaşları varmış.

Çay içip kahvaltı ediyor gazete okuyorlarmış.

Öyle 10 tane dede gösterdiler.

Kadrolu otobüs dedelerimizmiş hepsi de.

Kaç kere kendim duydum, otobüste arkadaşına rastladığında neden gittiğini sorana ''Bir hava alıp geleceğim, para vermiyorum nasılsa'' diyeni.

Hele sabahları işe gelirken hastanede nöbetten çıkan bir hanımın halini gördükçe çok kızıyorum bu hallere.

Zavallım ayakta direğe yaslandığında bile içi geçiyor.

Dedeler, ''gençler yer veriversin'' diyor utanmadan.

Sabah 8'den sonraki otobüsü beklemiyorlar.

Akşam 5'den sonrakine de kalmıyorlar.

Bizimle gidip bizimle geliyorlar.

Bir de maaşallah keyifler yerinde.

Anlattıkça anlatıyorlar.

Ya şoförü lafa tutuyorlar ya da binen yolcuya laf atıyorlar.

Bir saatlik yolda susmak nedir bilmiyorlar.

Giderken de gelirken de.

Nineler de var.

Sabahın köründe gelen yok ama onlardan.

Nenem, işi yoksa o saatte düşmüyor yola.

Nadir.

Ama akşam otobüsünde bir posta da onlarla beraberiz.

Güne gelen, cuması olan, pazarı gezen akşam bizimle dönüyor.

Önceki ya da sonraki otobüsle gitmiyor onlar da.

Hepsi yaşlı.

Pek de mahzun oluyorlar ayakta giderlerse.

Bir saatlik yoldan gelmiş, bütün gün çalışmış yorulmuşsunuz.

Bir saatlik yola gideceksiniz yine.

Yaşlarına hürmeten kıyamıyor o yorgunlukla ayakta gitmeye razı oluyor yer veriyorsunuz.

Dedem bütün gün kahvede neler yapmış hem anlatır hem güler, nenem günde yediği kısıra mana bulur kıkırdar oturduğu yerde siz sinir olursunuz.

Otobüsler küçük, yol uzun, yolcu çok.

Yaşlılar çalışanı düşünmüyor.

Yaşlılığın verdiği bencillik tavan yapmış çoğunda.

Otobüsün bedava olmasının tadını çıkarıyorlar düşüncesizce.

Belediye ne güzel hak tanımış, imkan vermiş, belli bir yaştan sonra otobüslerde ücretsiz seyahat edebiliyorlar.

Böyle mi olması lazım?

Bu kadar hor mu kullanmak lazım verilen imkanı?

Duyduk ki yılbaşından sonra belli sayıda bilet yüklenecekmiş kartlarına.

Yıl boyu o sayı bitesiye kullanabilecek, sonra tekrar ücretle yükleteceklermiş.

Dedeler anlatıyor, hiç hoşlanmamışlar bu işten.

Paralı olursa gidip gelmezlermiş.

Biz pek sevindik.

Hem sevindik hem de bizim orada çalışanlar olarak belediyeye dilekçe yazdık imza toplayıp.

İhtiyaçlarımızı anlatıp otobüslerle ilgili talepler yaptık

Ek olarak da yaşlıların otobüslere ücretsiz biniş saatlerinin işe gidip gelenleri de düşünerek ayarlanmasını istedik.

İstanbul'da saat 10 ile 16 arasıydı yanlış hatırlamıyorsam ücretsiz kullanım hakları.

İzmir'de de böyle bir düzenleme yapılmasını istediğimizi yazdık, halimizi anlattık.

Dilekçeyi okuyan zaten o maddeyi gördü mü, gerisine bakmadan atıyor imzayı.

Ne kadar şikayet eden varmış bu durumdan...

Otobüs son duraktaki amir arkadaşlara da bahsetmiştik böyle şikayetimiz var dilekçe yazacağız diye.

İnsancıklar yaka silkiyor, ''illallah dedik artık'' diyorlar.

Çalışanlar işe gitsin, ayak altından çekilsin, binsinler otobüse canları nereye isterse gitsin, gezsin, dolaşsınlar.

Ama sabahın köründe de yola düşmeyiversinler.

İşe gidenleri de düşünsünler.

İşten gelen insanın halinden de anlasınlar.

Dilekçemizi takip ediyoruz itinayla.

İmzası olan herkes şarlamaya hazır belediyeye :)

Du bakali n'oolcek :)