İzmir'e "Kurtuluş Anıtı" Yakışır

Kurtuluş mücadelesinin “Zafer Kenti” İzmir’e “gecikmiş olsa da” tarihi Konak Meydanı’na bir “Kurtuluş Anıtı” yapılmalıdır.
19 Mayıs 1919 da Samsun’da “işgalin ve esaretin üzerine” doğan güneş, 9 Eylül 1922 tarihinde işgal güçlerinin İzmir’de denize dökülmesiyle ve şanlı bayrağımızın tarihi Konak Meydanında ki Hükümet binasına çekilmesiyle noktalanmıştı.
Aradan yıllar geçti.
15 Mayıs 1919 günü 20 bin Yunan İşgalci gücü İzmir’e çıkmış ve işgale başlamıştı.
Teşkilat-ı Mahsusa üyesi gazeteci Hasan Tahsin, palikaryanın güzel İzmir’imizi işgaline daha fazla dayanamamış, palikaryanın en önde yürüyen sancaktarına “ilk kurşunu” kahramanca sıkarak, direnişi başlatmıştı. Olay sonrası Yunan askerleri Hasan Tahsini yakalıyarak hemen oracıkta katletmişlerdi.
O günlerde Gazeteci Hasan Tahsin tarafından düşmana sıkılan bu kurşun, Ulusal kurtuluşun, işgale direnişin sembolü olmuş ve tarihe “düşmana sıkılan ilk kurşun” olarak geçmiştir.
İzmirliler “düşmana ilk kurşunu sıkan” ve ilk direnişi gösteren Hasan Tahsin’i unutmamış, “gecikmiş de olsa” tarihe olan sorumluluğunu yerine getirerek 1974 yılında Tarihi Konak Meydanı’na “İLK KURŞUN ANITINI” dikmeyi bir görev, tarihe karşı bir sorumluluk addetmiştir.
Yıl 9 Eylül 1922.
15 Mayıs1919 günü İzmir’e ayak basan işgal güçlerine direnişin ve mücadelenin simgesi olan “ilk kurşun” sıkılmış, 19 Mayıs 1919 da Samsun’da da Mustafa Kemal bu mücadelenin meşalesini yakarak, Anadolu’dan hareketi başlatmıştı.
Bu kurtuluş mücadelesinin temelinde Mustafa Kemal ve silah arkadaşları ve Anadolu halkı yani Türk milleti vardı.
Bu millet öyle bir milletti ki;
“Ben ezelden biridir hür yaşadım, hür yaşarım.
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım.
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarim;
Yırtarım dağları, enginlere sığmam taşarım.”
Diyerek bu mücadeleyi yürütmüş, 9 Eylül 1922 de ise işgal güçlerini denize dökerek sonlandırmıştı.
9 Eylülde İzmir’ e giren Mustafa Kemal’in askerleri başlarında Yüzbaşı Şerafettin Bey olmak üzere Konak Meydanı’na girerler.
Yüzbaşı Şerafettin koşar adımlarla Hükümet konağının balkonuna çıkar. Gönderdeki Yunan Bayrağını “al aşağı” eder ve koynundan çıkardığı şanlı al bayrağımızı “ birdaha inmemek üzere” göndere çeker.
Bu şanlı, gururlu ve tarihi günün üzerinden bugün tam tamına 88 yıl geçti. O gün tarihe tanıklık eden İzmirlilerden bugün çok az kişi kalmıştır, yarınlarda da kimseler kalmayacaktır.
Oysa; Başta İzmirliler ve Türk halkı Kurtuluş Mücadelesinin bu şanlı sonunu gelecek nesillerinde unutmaması ve yaşatılması adına , aradan koskoca 88 yılın geçmesine rağmen, “tarihe tanıklık edecek” bir anıtın hala tarihi Konak meydanına dikilmemesine artık sessiz kalamazdı, duyarsız olamazdı.
Son günlerde İzmir basınında bu konu tartışmaya açılmış, İzmir halkının talepleri gündeme oturmuş görünüyor.
İzmir ve Ege’nin sevilen gazetecisi Hasan Tahsin’in başını çektiği RT Haber bir kampanya başlatarak 9 Eylül 1922 nin şanına yakışır bir “Kurtuluş Anıtının” Konak meydanına dikilmesini gündemlerine almışlardır. Öncelikle dostum Hasan Tahsin ve RT Haber ekibini bu duyarlı davranışlarından dolayı kutluyorum.
Yürütülen bu kampanya öncelikle İzmirlilere ve Türk halkına büyük bir heyecan vermiştir.
Tarihine ve geçmişine sahip çıkmayan, tarihini ve geçmişini bilmeyen ve gerekli dersleri çıkaramayan milletler zamanla “yozlaşmaya ve erozyona” uğrarlar.
Düşmana ilk kurşunu sıkan Hasan Tahsin’i sembolize eden “İlk Kurşun Anıtı” 1974 yılında da olsa gelecek nesillere görsel olarak anlatılacak tarihi bir belge olarak Konak Meydanında yerini almıştır.
Şimdi ise sıra Kurtuluş Mücadelesinin son noktasının konulduğu bu tarihi meydana “İlk Kurşun Anıtının” hemen yanı başına “Kurtuluş Anıtının” dikilmesi Türk tarihine hem zaruret, hem de artık bir mecburiyettir.
İzmir’i yönetenler, başta sayın valimiz, Büyük Şehir Belediye Başkanımız, Sivil Toplum Örgütleri, İzmirli siyasetçiler;
Artık bu tarihi vebali daha fazla geciktiremez ve taşıyamazsınız. Bir an önce harekete geçerek İzmir’e Tarihimize yakışır bir “Kurtuluş Anıtını” Konak Meydanına dikmek üzere vakit geçirmeden harekete geçmek zorundasınız.
88 yıldır olduğu gibi özellikle de İzmir’in yerel yöneticileri yine de duyarsız kalırlarsa bu vebalin altında ezilmekten kurtulamayacaklardır.