Kadınlar doğurmasalar ve erkeği mutlu etmeselerdi bugün de kız çocukları diri diri kumlara gömülürdü

Erkeklerin Âdem’den bu yana değişmediğini kabul etmeliyiz. “Kadına bakış açısı değişmiştir; kadın artık eski zamanlardaki gibi görülmüyor” iddiasını doğrulayan bir tablo yok ortada.

Erkeklerin hâkimiyeti hala devam ediyor. Bugün kadınların biraz kıymeti varsa o da erkeklere yaşamın güzellikleri anlamında verdikleriyle ilgilidir. Erkeğe hiçbir şey vermeyen ve vermemiş olan kadınların maalesef değeri yok.

Hani erkeğin erkekliği olmasa bile yine de varlığının bir değeri var. Odun kırdırıyorsun, karşına alıp muhabbet ediyorsun; ama kadınlar böyle değil. Cinsel cazibeleri olmayanlarla sohbet bile edilmiyor. Erkekler çocuk doğuramayan karılarını bırakıyorlar. 

Hani diyorum çocuk doğuramasalar ya da güzellikleri ve cinsel cazibeleri olmasa erkeklerin kadınlara karşı tavrı ne olurdu? Anneler kız çocuğu doğurmazlardı her halde. Çünkü kocalar istemezdi. Evlenme olmazdı; çünkü kimse bunları almazdı. Yine de doğan olursa hiçbir işe yaramayacak olan bu canlıya sırf çocuğum diye bakmak istemeyen hatta onu bir şekilde kaybetmeye çalışan babalar olabilirdi belki. 

Size kabul edilemez geliyor biliyorum. Çocuk doğurmayan ve cinsel cazibeleri olmayan böyle bir canlıya da kadın denmezdi diyeceksiniz ama her hangi bir olay nedeniyle bu hale gelen kadınlar yok mu? Erkekler yaşlanan, güzelliğini kaybeden karılarını bırakıp gidiyorlar. Kadınlardan istenen şeyler çocuk doğurma, cinsel cazibe, güzellik, gezme-muhabbet ve mutfak. Ve bunların hemen tamamı kadının kadınlığıyla ilgili. 50’li yaşlardan sonra kadın bu özelliklerini kaybediyor. Ve bence erkeklerin gözünde değeri düşüyor (Yani aslında elbette böyle değil ama “genetik cahil erkek tayfası” bakımından böyle kabul ediliyor) Bunun nedeni kadının güzelliği ve cinsel cazibesinin ön plana çıkarılması. Hatta “kadın” kelimesi bu iki unsuru (çocuk doğuran, cinsel cazibesi olan) ifade ediyor. Erkeklerin ise erkeklikleri bitse bile adamlıkları devam ediyor. 

Kadınların “erkekler tarafından kullanılan mal” imajı silinmeli. Kadının kişiliği de erkeğin adamlığı gibi özgün bir anlama kavuşturulmalı. Valla en insaflımız için bile kadın kalça ve memeden ibaret. Kadınların erkekler nezdinde sigortası durumunda olan doğurganlık ve cinsel cazibelerini kaybetmemeleri ilerleyen yaşlarda da insan yerine konulmaları bakımından büyük önem taşıyor. Ben yaşlı bir kadınla muhabbet eden erkek görmedim. Yani erkekler aradıkları yoksa kadınla muhabbet bile etmiyorlar. 70’lik moruğun yanında bile 40’lık taze var. Peki, kadınlar âleminin 70’lik tazeleri ne yapıyorlar? Onlar da genç adamlarla gezsinler. Mihrap yerinde olsa gezecekler. Peki, 70’lik moruğun mihrabı yerinde mi? 

Bu nedenle yaşlanmak erkek için üzücü; kadın için ise ölüm. Kadının insani değerlerinin öne çıkarılması önemli. Buradan erkeklerle arasında bir denge kurulabilir. Ayrıca sanki kadınların da erkekler gibi cinsel cazibeleri sanki yaşlanınca da var. Yani en azından bazı vücut bölümlerinde cinsel obje sayılabilecek güzellikler bu yaşlarda bile kalabiliyor. Muhabbeti, sanat bilgi gibi şeyleri de eklersek  “yatağı doldurmuyorsa kadın işe yaramaz” şeklindeki etçilerin itirazı tam olarak haklı çıkmamış sayılır. 

İşin enteresan yanı ortada anlattıklarımız doğru değilmiş gibi bir durum var. Yani kadınlar kabul etmiyor, sorsan erkekler de kabul etmiyor. Hani şimdi kadınların bu anlamda işe yaramadığı gibi bir durum olmadığı için (şimdilik çayırda ot var) her şey süt liman. Hani olmaz da bir tıbbi felaket sonucu kadınlar doğuramasalar ve erkeklerin o çok aradığı çekicilikleri de kaybolsa nolurdu. Yani hiçbir şeyiniz (özelliğiniz, güzelliğiniz) olmasa bile insani değerlerin sizi değerli yaptığı, erkekler için geçerli olan anlayış sanki kadınlar için yok gibi. Erkeklerin akılları o meşhur çatalda olduğu için manevi güzellikleri kadına konduramıyorlar. E kanunları da erkekler kendi arzuları doğrultusunda yaptıkları için çatal da bitti mi… Oysa kadın varlığının güzellikleri bitmez. Taze et meraklıları 80’lik hala taş gibi Afitap hatunun bakışlarındaki altın sarısı ışığı göremiyorlarsa…

Ne yapsak susuz bahçede sebze yetişmiyor. Yüreğimizin suyuyla sularsak belki yetişir!