Kara kutu, ortanın gücü ve sağduyu

Her birimiz birer kara kutuyuz aslında. Sen, ben, sahte kahramanlar... Yol boyunca park etmiş araçların arasında ilerleyip, çaresizce park yeri ararken, her küçük boşlukta aracımızı sığdırmak için bin bir formül üretiyor beyinlerimiz. Hayatın içindeki küçük boşluklar. Geçip gitmemiz gerekirken büyük bir kahraman edasıyla park etmeye çabaladığımız küçük boşluklar. Neden bunu yaptığımız ise tam bir muamma, öyle değil mi?

Ortalama yaşam;
Doğum kilosu, ortalama;
Derslerde başarı, ortalama;
Direksiyon hakimiyeti, ortalama;
Gelir, ortalama;
Mutluluk, ortalama;
Ruhsal durum, ortalama;
Mantık, ortalama;
Olaylara bakış, ortalama;
Tepkiler, ortalama;
Sağduyu, ortalama;
Park yeri arayanlarız biz.

Ne “o kadar” zengin, ne “o kadar” fakir, ne “o kadar” cesur, ne “o kadar” masum, ne “o kadar” sağcı, ne “o kadar solcu”, ne de “o kadar” sağduyuluyuz. Araba bizim kontrolümüzde, nereye park edeceğimiz belli olmasa da, yeri gelince duracağımız yeri hemencik buluruz.

Mesela mahalledeki dut ağacının altına park etmişiz, aylardan mayıs. Başka park yeri yok. Dut lekesi bütün camlar, kaporta. Evimizin kapısının önünde bile olsa yerimiz, yapacak bir şey var mı?

Ya da başka bir gün, kırlangıç yuvasının altındaki yer kalmış bize kala kala. Arabayı bunun için satmak mı lazım?

Ortalama insanlar bir evleri ve bir arabaları olsun ister. Komşularıyla iyi geçinmek, sabah gazetelerini okumak, iyi bir park yeri bulmak, haftalık market alışverişi, keyifli bir tatile çıkmak, güvenle çocuklarını okula göndermek, bankamatikten para çekmek onların yaşamlarında olmazsa olmaz şeylerdir. Standartlar bellidir, bu hayaller çevresinde gelişir hayat ve kara kutu hep kayıttadır.

Taki irtifa kaybetmeye başlayıncaya dek, kara kutunun varlığından bile habersizsinizdir. Sahip olduklarınız ya da olamadıklarınıza odaklandığınız onca sürede neler olduğunu anlayamadan bir hayli ilerlemişsinizdir. Artık hiç bir şeyin eskisi gibi olmayacağını fark ettiğinizde, kara kutunun aktif görevi başlar. Zaman dolmuştur. Bu güne dek verdiğiniz mücadelede ne kadar yol aldığınızı, kahramanlıklarınızın sahte mi gerçek mi olduğunu, mutluluğunuzun bekasını söyleyecektir kara kutu.

Eğer şanslıysanız kara kutuyu yeterince zamanınız varken açarsınız. Hoş, kendi isteğinizle açılmaz o. Bir vesile olmalıdır, ortalamanın dışına çıkmanıza yetecek kadar güçlü, sizi alt üst edecek kadar derin. İşte o gerçek bir karar anıdır.

***

Bayramı doya doya yaşamış olduğunuzu umarak, toplumların da tıpkı bizler gibi birer kara kutusu olduğunu vurgulamak isterim. Bu bayramda olanlar o kara kutunun açılmasına neden olacak kadar derindi. O nedenle, toplumsal sağduyumuzun da ortalamanın çok çok üzerinde olması şart. Herkese sabırlar dilerim.

Muhabbetle kalınız.