Karikatürlerle Gazze

Karikatür çizgiyle düşünce ortaya koyma sanatı. Bu çizgi, örneğin Picasso'nun ya da Monet'nin çizgileri gibi değil. Gerçekçi bir çizgi yerine, sembolize edici, hatırlatıcı, deforme edici bir çizgiyle ortaya koyma. Ama salt deforme edici çizgi de değil. Bu onun görsel ya da anlatımsal yanı. Karikatürü karikatür yapan ikinci temel nokta dilegetirdiği düşüncedir. Dili, language olarak alırsak, yani salt linguistik bir yapı olarak, bu dar anlamda olur. Dil daha geniş bir anlama da gelir. Bu geniş anlam içinde, görsellikler de dilin unsurları olur. Nitekim bazı eski dillerde, harfler görsel imgelerden oluşur. İşte karikatür, belli bir formata ya da kurala bağlı olmadan, her türlü, görselliği dilinin harfleri olarak kullanır. Bu harfleri yani görsellikleri öyle kullanır ki, biz alımlayıcı olan, sanatçının demek istediğini anlarız ve bu bizi sarsar.

Neden sarsar? Çünkü, dilde olduğu gibi, laf ebeliği taşımaz, hile taşımaz, angajman taşımaz, yanlış bilgi taşımaz vs. Karikatüristin elinde, görselliklerin harfler olarak ilişki içine sokularak bir düşünce ortaya konması, çok halis bir durumdur, doğrudanlıktır. Aracısız anlamdır: