Kayıp çocuklar

Ramazan bayramının ikinci günü, Kayseri'nin Talas ilçesinde evlerinden “şeker toplamak üzere” ayrılan, yaşları 8.6, 11 olan çocuklardan bu güne kadar bir haber alınamadı.

“Konuyla ilgili olarak Cumhurbaşkanımız Sayın Abdullah Gül devreye girerek, “çocukları bulanlara 150.000 TL ödül verileceğini” açıklaması, “kayıp çocuklar” konusunu gündeme taşımıştır.

Tabiidir ki “kayıp çocuklar” meselesi yıllardır toplumun kanayan bir yarası. Özellikle küçük yaştaki çocuklarımız kötü emelli, sapık düşüncedeki kişiler tarafından kaçırılmakta, bu çocuklarımıza birçok işkence ve eziyet yapılmakta, ailelerin ise hayatı karartılmaktadır.

Kayseri’nin Talas İlçesinde yaşanan kayıp olayı “ne ilk, ne de son olay” olacaktır. Devlet ve aileler Çocuklarla ilgili daha etkin ve daha açıl tedbirler almak zorundadır.

Emniyet Genel Müdürlüğümüzün verilerine bakıldığında2007 yılında 1446 çocuk kaybolmuş, kayıp çocuk sıralamasında İstanbul 346 sayıyla başı çekmiş, bu kentimizi 138 çocukla İzmir izlemiştir.

2009 yılının ilk beş ayında ise kayıp çocuk sayısı 645 dir. Bu rakam Emniyet Genel Müdürlüğünün kayıtlarına göre tespitleşmiş sayılar. Bu sayıya evden kaçan, aile tarafından umursanmayan ve emniyete bildirilmeyen çocuklar dâhil değildir.

Beş ayda 43 İlden kaybolan çocuk sayısı 645.

2007 ve 2008 rakamlarına göre “kayıp çocuk sayılarında artış var. Son rakamlara göre de 88 kayıpla İzmir kentimiz başı çekiyor.

İzmir Türkiye’nin “batıya açılan penceresi” ve demokrasi, insan hakları, kültür ve eğitim düzeyi açısından da Türkiye standartlarının üzerinde bir kentimiz. Ancak görülüyor ki bu kayıp çocuklar konusunda ki “alarm zilleri” çalıyor.

Kayıp Çocuklarla ilgili olarak başta İL Emniyet Müdürlüğü olmak üzere, İl Milli Eğitim Müdürlüğü, İl Sosyal Hizmet Müdürlüğü ve ilgili sivil toplum kuruluşları bir araya gelmeli, iletişim ve diyaloglar geliştirilerek Öncelikle çocukların kaybolmaması için alınması gereken tedbirleri, sonra da çocukların kaybolması sonrası atılacak adımların ele alınarak etkin mücadele başlatılmalıdır.

Emniyet Genel Müdürlüğümüz, Asayiş Daire Başkanlığı’na bağlı Çocuk Şube Müdürlüğünün “Çocuklarımız hakkında tavsiyeler” başlıklı yazılarında, önemli gördüğüm ve anne babaların mutlaka “dikkat etmesi” gereken uyarıları sizlere özetleyerek veriyorum.

*Çocuklarınıza ev anahtarı vermeniz gerektiğinde, anahtarlığınızda isim ve adres bulunmamasına dikkat edin.

*Okul öncesi çocuklarınızın ev dışında yalnız başlarına dolaşmalarına, nezaret edilmeyecek yerlerde oynamalarına, özellikle de kalorifer daireleri, bodrumlar, inşaatlar vb. izin verilmemelidir.

*Çocuklarımız okula yürüyerek gidiyorsa, bilinen işlek caddelerden grup halinde gidip gelmeleri sağlanmalıdır.

*Özellikle yabancıların yakınlık göstermelerine, hediye vermelerini kabul etmemelerini, bu tür girişimde bulunanların en yakın güvenlik birimine iletmeleri ve ailelerine de “mümkün olan en kısa sürede” bildirmeleri çocuklarımıza tembihlenmelidir.

*Çocuklarınız evden dışarı çıktıklarında nerede ve kiminle birlikte olduklarını size her seferinde söylemelerini isteyin.

*Çocukları dışarı gönderdiğinizde üzerinde fazla para ve değerli eşya bulundurmamasına özen gösterin.

*Çocukların oynadıkları mahalde alışılmamış şekilde ve sıklıkta dolaşan şahıs veya araçlar en yakın güvenlik birimine bildirilmeli, mümkünse şahısların eşkali ve tarifi iyi tespit edilmeli, şüpheli araçların da plakası, markası ve rengi gibi tespitleri yapılmalıdır.

*Özellikle çocuklarınızı tanımadıkları kişilerin araçlarına binmemeleri konusunda uyarmalısınız.

Görüldüğü gibi kayıp çocuk sorunu yaşamamak için ailelerle de birçok görev düşmektedir. Çocuklarımızı mutlaka korumak ve kollamak zorundayız.

Mustafa Kemal Atatürk’ün de dediği gibi;

“Çocukları büyüklerden çok düşünen, koruyan, esirgeyen ve onları sağlıklı yetiştiren bir millettir ki;

Yarınlarını daha iyiye, daha güzele gözü arkada kalmadan teslim edebilir”

Çocuklarımızı yarınlara sağlam ve sağlıklı ulaştırmak istiyorsak, çocuklarımızın kaybolmalarını önlemek için devlet olarak da, aile olarak da üzerimize düşen sorumlulukları yerine getirmeliyiz.

Osman Özeker 02.10.2009