Keşkesiz yaşam

Keşkesiz bir yaşamı algılamamız iki anlamda da olmalıdır öyle değil mi? Bazılarımıza göre keşkesiz bir yaşam hayatın anlamsızlığı iken, bazılarımıza göre kendi kendimize keşke keşkesiz yaşam sorgulaması.. Ne taraftan bakılması gerektiğine bırakaın nasıl algıladığımıza göre değişşin. Ben kendi kişisel yorumum da keşkesiz bir yaşamım olmadı desem, kendimi yalanlamış olacağımdan her büyüdüğüm yaşla keşkelerim azaldı. Sanırım geçmişe bakmama hali o an içinde bulunulan ve ne kadar mutlu bir hayat sürdüğünle de alakalı.Tercihlerimiz , aldığımız kararlarla, keşkelerimizi şeklilendiriyorsa ! her kararın arkasında durabilelim. Muhatabı kendimiz olalım.Tecrübe ve yaş kazandıkça keşkelerimizi azalttığımızı düşünüyorum. Elbette insanın beklentileri, toplumun ve ailenın yaptırımları, eğitim, yasaklar, töre, ekonomik durum , göç.... Keşkelerin oluşumuna neden olan altyapı tamamen kendi irademizle oluşmuşsa ben bunun arkasındayım. Tecrübelerin oluşumunda da keşkeler yerine (o şartlarda oluşmuş deneyımler) .Hayatı, yaşamımızın hangi penceresinden baktığımız , ne kadar mutlu olduğumuz , kendimize olan saygımız , olmamızı istediğimiz yerde olup olmadığımızın belirlediğine inanıyorum. Binlerce çeşit yoruma açık olan bu konuyu şöyle bitirmek istiyorum. 

Hayatımıza keşkeli yaşamın olmasını isteyenler kadar eminin istemeyenler de var. Bunun için kendi kararlarımızı özgürce kendimiz verebilelim. Ancak her olumsuzlukta da bunu sahiplenen de biz olalım. Mutlu ve kendimizin yaşamı olsun.