- Kategori
- Anne-Babalar
Kim ders almalı?
Yoğun bir çalışma gününden kalan bir zamanda çocuklarıma ayırabildiğim bir zaman diliminde onlarla oyun oynamaya karar verdim. Biri 9 yaşında kız, diğeri 5 yaşında erkek çocuklar. Onlara sordum:
- "Çocuklar ne oynayalım?"
Oğlum:
- "Anneciğim legolarla kule yapalım!"
Aldık legoları önümüze... Kuleleleri yaptık. Bunlar ikiz kulelerdi. Renk renk..
- "Anneciğim ne güzel oldu kuleler değil mi?" dedi oğlum.
- "Evet yavrum."
Kızım:
- "Anneciğim şimdi de bu kuleleri uçakla yıkalım" diyerek yaptığı hamleyle ve elindeki oyuncak uçakla kuleleri yıktı.
Oğlum:
- "Ama kuleden dumanlar çıkmadı!.."
İkinci oyun
(Bu oyunda ben izleyiciyim)
Oğlum Jenga'larla oynuyor. Tabii ki kurallara göre değil..
Önce bir erkek bebeği aldı. Sonra onun üzerine jengaları yağdırdı.
- "Ne yapıyorsun oğlum?"
- "Anneciğim Bush'a bomba yağdırıyorum ve onu öldürdüm" (Daha sonraki oyunda da Saddam'ı öldürüyor)
- "Neden yavrum?"
- "Çünkü onlar savaş çıkardı!.."
Sonra da, jengalarla iki kutu yaparak Bush'u ve Saddam'ı içine yerleştirdi.
- "Ben şimdi de onlara mezar yaptım."
Üçüncü oyun
Oğlum:
- "Anneciğim Jengalarla binalar yapalım.."
- "Peki yavrum."
Jengalarla güzel binalar yaptık. Büyüklü, küçüklü.
Kızım:
- "Anneciğim şimdi de o küçük olan binaları elimdeki vinçle yıkalım!.."
Oğlum, ablasına engel olmaya çalıştı. Ama nafile!.. Binalar yıkıldı?
Tabii ki ben de!..
Çocuklarıma ayırabildiğim bu kadar kısa bir zaman diliminde oynadıkları oyunlarla yıkıldım!
O küçücük beyinlerini meşgul eden sorunlarımızla yıkıldım!..
Güncellikleri gurur vericiydi..
Ama hayalleri!...