Kim olursak olalım, dönüş O'nadır

Bir sürü ölecek olan, bir ölmüşün ardından ağlarmış. Kim olursak olalım, ister başbakan anası, şehit anası, ister kral babası olsun, varılacak menzili bilen, ardından ağlamaz. Bizler Sabır ve Razı sıfatlarını gereğince kullanamıyoruz çok kez. Acı;  çekenden başkasınca bilinir bir şey değil. Aciz olmak da biz insanlara mahsus. Allahın olmayan tek sifatı bana göre "Aciz" Bu sıfat biz kullara verilen bir ders kitabı. İyi anlarsak aczimizi, o zaman alırız ancak "icazet" imizi.

Rahmetli Tenzile Erdoğan kuluna, Allahtan rahmet, geride bıraktıklarına da baş sağlığı dilerim.

Bir röportaj veriyordu, rahmetli Tenzile Hanım, "Daima oğlumun korkusuyla yaşadım"  Bu demeci oğlundan korkan bir anne olarak algılamıyoruz elbet. Bir asker anasının duyduğu kıvancı, oğlunun şehadetiyle körükleyen bir endişenin ifadesiydi bana göre. Henüz bir öğrenciyken sarmış ananın yüreğini evlat acısı korkusu. Böyle bir korkuyla yaşamak ölmekten beterdir bana göre. Sanki ilerde bir başbakan anası olacağını bilircesine yetiştirmiş yavrusunu endişeyle. Kimbilir dualarında kaç kere "Allahım bana evlat acısı gösterme" diye dua etmiştir.  Duası kabul edilenlerden olarak, ebediyete intikal etmesi nedeniyle, yakınlarının üzülmemesi yakin olanlarında zaten bunu bilmesi gerekir.

Ardından Rahmetle anacağı bir evlat ve aile bırakması en güzel mirasıdır.  Böyle mirasçılasrdan da Allah razı olsun.