Kirlenmek güzeldir

Hayata dur demek lazım ara sıra. Yoksa ona kalırsa imkanı yok size ne sıra gelir nede söz verir.

Kurulmuş bir saat gibi "tik tak tik tak" hep aynı şeyler , hep aynı şeyler.

Hayatın bize yüklediği, istesekte istemesekte bize giydirdiği yaşam kalıblarını taşımaya çalışmaktan yorulmadınız mı ?

Yapmak zorunda olduğunuz işler, gülmek zorunda olduğunuz insanlar, iyi geçinmek zorunda kaldığınız kurum ve kuruluşlar ....

Sanki her sabah gülen maskemizi takıp çıkıyoruz sokaklara. Eşimize, işimize , dolmuş şöförüne, marketteki kasiyere, bakkaldaki çırağa, mesaideki çaycıya, yan masadaki arkadaşa ...

Ama oda zor.

Çoğumuz mutsuz, çoğumuz umutsuz. O kadar ki maske altından asık suratlar istesekte istemesekte görülüyor.

Heleki en ufak bir stres ortamında, işte o anlarda maske düşüyor ve gerçek asık suratlar açığa çıkıyor.

Siz "ne var ki bunda , bu kadar büyütüyorsun " diyorsunuz . Ancak bilmiyorsunuz ki zaten bardak dolmuş taşmışta kimsenin haberi yok.

Çileden çıkan sabırlar , kendini kaybeden insanlar.

İşte bu noktada mecburuz hayata dur demeye.

Kirlenmek güzeldir diyerek kendimize de zaman ayırmanın yollarını bulmalı ve dejarj olabilmenin güzelliğini tatmalı bu sıkıntılı ruhlar.

İster hobi deyin , ister hayattan kaçış . Adı ne olursa olsun size özel , size ait olsun.

Vakit ayırın , gerekirse nakit ayırın .

Ama yapın.

Küçümsemeyin

Olmaz demeyin.

"Başlamak bitirmenin yarısı" derler. Önemli olan ilk adımı atabilmek. Düşünün ve size uygun , sizi size anlatabilecek bir şey bulun.

Fırtınalı denizlerde sığınabileceğiniz , aldığınız hasarları onarabileceğiniz bir limanınız , bir küçük koyunuz olsun.