Kişisel Gelişim: Zehirli Sarmaşıklar

Orman ne güzeldir.. İçinde ulu ağaçlarıyla, yemyeşil çayırları ve bin bir renkteki çiçekleriyle orman insan için yaratılmış en güzel olgulardan biridir. Güzel bir ormanın içinde kim mutlu olmaz ki…

 

Ama ne yazık ki her yerde mutsuzlar vardır.. Mutsuz olmayı düşünmediği halde mutsuz olanlar. O kadar bir arada sıkışık tepişik yaşayan varlıklar acaba gerçekten bu yaşamdan alabildiğine mutlu mudurlar? 

 

Ormanda yürürsünüz.. Ağaçlar, çiçekler, kuşlar… Hep güzellikler..! Acaba? Bu kadar güzelliğin içinde hiç mi sakıncalı şeyler bulunmaz? Bazı hayvanlar… Bazı çiçekler, bitkiler… Siz aldırış etmez yürürseniz, onlar hep yanınızdadır, yörenizdedir, bilirsiniz bazı şeyler sakıncalı olabilir, ama yine de yürürsünüz.. İnancınız “size değmeyecek yılan bin yaşasın..” dır çoğu kez.

 

Ama orman içlerinde o güzel kırmızı mantarlardan toplayıp, çorba içip, salata yapıp yerseniz; iki saate kalmaz yeriniz taşlı tarladır.. Böyledir orman. İyi tanımazsanız, tanımak, bilmek istemezseniz canınızı fena halde yakabilir.

 

Ormanda bütün hayvanlar, bitkiler kardeş kardeş yaşıyor gibidirler. Keşke öyle olsa. Oysa hiç de öyle değildir. Bakarsınız bir ağaca koca bir sarmaşık sarılmış; ağaç boyunca uzanıp gitmiş.. Ağaç önce aldırmaz; ama sonra… Sarmaşık onun ciğerlerine girip, özünü sömürmeye başlayınca.. Ağaç çırpınır ama .. Boşuna. Artık ömrü bir sarmaşık tarafından bitirilmeye mahkumdur. Bazen iki bitki kardeş kardeş de yaşayabilir; bazen biri ötekini durmadan sömürebilir… Çeşitli yaşam biçimleri vardır ormanda ve yaşamda. 

 

Akıllı, uslu saydığımız bitkiler arasında böyle karmaşık yaşam biçimleri varken; ya hayvanlar.. Onlar da rahat dururlar mı ? Sanırsınız ki bir yılan ancak karnı acıktığı zaman bir tavşanı mideye indirir… Hiç de öyle değil, bir yılan, gerektiğinde kardeş gibi görünen bir diğer yılanı da gövdesine indirir, yutar. Bu doğanın yasaları içindedir. Sen gerekli gücü, savunmayı gösteremezsen, rakibin seni alteder ve yutar…

 

Bunlar orman yasaları.

 

Peki, insanlar ne yapıyor? Görüyorsunuz neler yaptıkları.. Gerektiğinde birbirini yok etmek için, gizli gizli hazırlanıp, silahlanıp diğer grupları esir alıp, öldürmeye çalışıyor. Aslında insanın elinde çok daha öldürücü silahlar olduğundan, insanın zulmü çok daha beter oluyor. Bir bakıyorsunuz, yüzlerce insan ölmüş…

 

Hayat, birbirini öldüren insanların oluşturduğu bir gayya kuyusundan başka bir şey değil…

 

Şimdilik bu böyle… Çünkü insan henüz yeteri kadar uygar değil; kendi hemcinsine gerekli saygıyı göstermiyor, bunun için eğitilmiş durumda değil. Çünkü henüz insan insanlığını bilmiyor.. İnsana insanlığını öğretecek şey eğitimdir. İyi, doğru bir eğitim; hümanist bir eğitim. 

 

Yoksa daha çok uzun süre insan insanı avlayıp duracaktır. 

 

Hayat da öyle değil mi? Şu insanların hayatlarına bakınız.. Kimin kimi avladığı belli değil. Yazıklar olsun.