Kıyamet anı…

Kıyametle ilgili bir çok senaryolar duymuşuzdur. Ama hepsi senaryodur. Gerçek kıyametin koptuğu an bir babanın, bir ananın kendi elleri ile evladını toprağa verdiği andır. Bir hastalık sonucu olsa hadi biraz ardına sığınacak mazeret bulunabilir. Ama yaşı yirmilerin başındaki gencecik fidanı, ellerinizle büyüttüğünüz hayatınızın anlamı olan o varlığı terör gibi hiç de olması gerekmeyen nedenle toprağa vermek ne demektir bilirmisiniz? Siyasilerin ihmali, yanlışları sonucu biriciğinizi kendi ellerinizle hiç toprağa verdinizmi? İçinize akıttığınız göz yaşlarınız alev olup bedeninizi ruhunuzu yatkımı hiç? Yoksa siz kıyameti yaşamamak için oğullarınıza çürük raporu mu aldınız? Veya torpili yapıp gözünüzün önünden hiç ayırmadınız mı?

Sahi sizin içiniz elatlarınız için hiç yandımı? Sizin evlatlarınız rahatlarını sürdürebilsin diye başkalarının evlatlarını kendi elleri ile toprağa vermesinin ne demek olduğunu hiç düşündünüz mü? Sanırım bu sorulara evet diyemiyeceksiniz.

Çünki siz, iktidara geldiğinizde sıfır olan terörün hortlamasına en hafif deyimle seyirci kaldınız. En basit işi yapıp sizden öncekilerin yolundan gidecek kadar bile beceriye sahip değildiniz.

Esip gürlediğiniz İsrail hükümeti bir evladı için dünyayı yakabiliyorken siz, analara babalara evlatlarını kendi elleri ile toprağa verdirdiniz.

Açılım saçılım diyerek teröristi dahada şımarttınız. Sırf Mart ayından bu yana 140 ailenin kıyameti oldunuz. Daha ne zamana kadar devam edeceksiniz? Daha kaç ailenin kıyameti olacaksınız?

21/06/2010