Kolay değil

Sevildiğini ve güven duyulduğunu bilmek ne güzel.

"Sen benim için önemlisin" cümlesini duymak ne güzel.

Kırılıp döküldüğün, parça parça olduğun dönemi henüz arkanda bırakmışken bu söz ilaç gibi geliyor insana.

Sevip de sevdiğini söylemekten kaçınan, özleyip de "özledin mi beni?" diye saçmalayıp güvensizliğini ortaya seren, kendini bulunmaz Hint kumaşı sanan insanlardan gına gelmişken duyunca bu sözü daha bir iyi geliyor.

Çok şanslı olduğumu biliyorum. Çok iyi bir kaç dostum var benim. Başkalarının sandığının aksine sırrımı kendi sırrı gibi saklayan, zor günümde hızır gibi yetişen, beni gerçekten seven insanlarım var çok şükür. Sık sık bu sebeple Allah'a şükrediyorum. Ben ne hata yaparsam yapayım beni olduğum gibi kabul edip bağrına basan, sevgisini gösteren insanlar bunlar. Ne yazık ki ben onların sözlerini kulak arkası edip bildiğimi okudum çokça. Bedelini ödemedim mi? Ödedim, hem de çok ağır bir şekilde. Ama böyle olacağı varmış, böyle böyle pişip olgunlaşacakmışım demek.

Elbette utanacak hiç bir şey yapmadım, sadece hataya düştüm, o kadar. Hata da insanlar için değil midir? Ben de hata yaptım, bedelini ödedim ve ders aldım. Bu kez gerçekten ders aldım.

Hiç kolay olmadı, zoru başarmakta üstüne olmayan benim için bile hiç kolay olmadı.

Ama oldu.

Biliyorum önümde çok daha güzel günler var, hayatıma sokacağım az ama öz, gerçekten güzel insanlar var. Değmeyecek insanlar için yaşadığım üzüntülere de güleceğim gün gelecek.

Gülmeye başladım bile hatta.

Çok da zevkli oluyor böylesi, bilen bilir.