Küçük kız

Akşam saat 6 gibi yine bir koşuşturma içindeydim. Okula hocayla görüşmek için yetişmeye çalışıyordum. Otobüsten inip metrobüse binmek için koşar adımlarla giderken normalde pek bakmam dilenci adama gözüm takıldı. Kucağında 3 yaşlarında sarı saçlı net değildi ama mavi gözlü açık tenli, bir kız çocuğu yatar durumda adama bişeyler mırıldanıyordu. O aceleyle dönüp bakamadım ama yol boyunca o görüntü aklımda ve soru işaretleri. "Sormam gerekirdi.."

Yarım saat sonra okula vardım, hocayı aradım sınıfı bulmadım ve derse yetişemedim. Ya sonra?

O görüntüye geri dönmem gerekiyordu tekrar otobüse bindim ve sordum: "çocuk neyin oluyor?"

Anlattıkları: Oğlunun kızı imiş, oğlu askerde imiş, durumları kötü imiş, çalışmama nedeni ise bel fıtığı imiş. Bedensel engellileri de işe alıyorlarken sen de çalışabilirsin dedim, çocuğa yazık dedim. Bana acı acı baktı (o bakışlardan hiç etkilenmedim) ama ya o çocuk: bütün gün annesinden ayrı. Hava soğuk, oyun oynayabiliyor mu? Mutlu mu?(ben gittiğimde ne yazık ki uyuya kalmıştı)

Şüpheler hala aklımda, gözümde yaşlar oradan ayrıldım. Annesi nerede onu da sormalıydım. Ya annesinden ayrı ise. Hiç çingenelere benzemiyordu çok durgun, uysal tombiş bir kız.

Battaniyelere sarılı halde orada uyuyordu.