Küfür

Okulun ilk başlarında sınıfımdaki bir kaç tane öğrenci küfür ediyor.
İçten içe sinir oluyorum... Çocukları uyarıyorum... Alıp karşıma yanlış olduğunu söylüyorum... Arkadaşça konuşuyorum...
Yok olmuyor...
Yine devam ediyor...

Bu küfür olayı sanki bulaşıcı bir hastalık gibi çocuklarımın ağızlarına bulaşmaya başlıyor... Çok üzülüyorum... Tabi ki üzülmek hiç bir şeyi durdurmuyor. Bende her yaptıkların da karşıma alıp konuşuyorum, yaptıklarının toplum tarafından hoş karşılanmayacağını falan filan anlatıyorum...

Daha sonra anladım ki bu küfürleri yok etmek sadece benle olmuyor... Eğer evde küfür eden bir model varsa çocuktada bitmiyor işte.. Ne yapsam ne etsem boşşş.... Sonunda bu konuda aile katılımına ihtiyacım olduğumu anladım.

Hemen netten bir değerlendirme formu buldum ve ailelere dağıttım.

Aileler her gün kendilerine verilen formu dolduracaklardı. Bu formda çevresine saygılı,nazik davrandığından tutun diş fırçalamaya kadar her şey var. Çocuklarada buradaki yazılanların hepsini yaparlarsa yıldız vereceğim diyerek ödüllendirme yoluna gittim. İlk haftadan formun faydasını gördüm,aileler bile farkına vardı. Çocuklarının davranışlarındaki değişikliklerini...

Sözü şuraya getireceğim...

Herşeyi okuldan beklemeyin...
Herşeyide aileden de beklemiyoruz.
Aile ve okul iş birliği derler ya gerçekten doğru...
Aile-okul iş birliği ile aşılmaz engel yok heralde...
Şu anda öğrencilerim hiç küfür etmiyorlar. Çok nazikler üstüne üstelik... Kendilerini geçin başkalarının ve özelliklede benim konuşmalarıma dikkat ediyorlar. Eksiğimi arıyorlar anlayacağınız...

Bir gün öğrencimin birine sandalyemden kalk demişim... Hemen öğrencimin birisi uyarıyor. Öğretmenim kalk denmez, kalkarmısınız denilir...

Gülüyorum bu sözleri 1-2 ay öncesine kadar söylemeleri için neler çekiyordum...
Hoşuma gidiyor...

Öğrencilerim beni eleştirebiliyorlar ve benim hatalarımı söylüyorlar...
İnşallah ilerdede böyle geleceklerimiz olurlar...

Özgür, hür düşüncelerini rahatça söyleyebilenlerden olabilmemiz dileğiyle...