Kuş beyinli olmak isterdim..

Eylül gelmeden başlar göçmen kuşların telaşı. İşaretleşirler, toplaşırlar, anlaşırlar, keşiflerini planlarını yaparlar ve hedeflerine doğru uçmaya başlarlar...

“Kuş beyinli” tanımlamasını iltifat olarak kabul ederim hep. Çünkü; “ayıya dans öğretemezsiniz ki!...” ifadesinden daha zarif gelir bana...

Posta kutumdan çıkan mükemmel ötesi mektubu, sizlerle paylaşmak istiyorum. Belki de çoğunuz daha önce okudunuz ama lütfen bir kez daha okuyabilir misiniz? Sabrınıza ve hoşgörünüze güveniyorum ...

“ ...Göç eden yaban kazlarını havada süzülürken V şeklinde bir formasyonla uçtuklarını görmüşsünüzdür... Bilim adamları, kazların neden bu şekilde uçtuklarını araştırmışlar. Sonucunda aşağıdaki verilere ulaşmışlar;

1- V şeklinde uçulduğunda, uçan her kuş kanat çırptığında, arkasındaki kuşu kaldıran bir hava akımı yaratıyormuş. Böylece V şeklinde uçan grubu; birbirlerinin kanat çırpışları sonucu ortaya çıkan hava akımını kullanarak, uçuş mesafelerini %70 oranında uzatabiliyorlarmış. Yani; tek başına gidebilecekleri en uzun yolu, grup halinde giderlerse neredeyse ikiye katlıyorlarmış.

KISSADAN HİSSE: Belli bir hedefi olan ve buna ulaşmak için bir araya gelen insanlar, hedeflerine daha kolay ve çabuk erişirler.

2- Kazlardan biri V grubundan çıktığında uçmakta güçlük çekiyor. Çünkü diğer kazların yarattığı hava akımının dışında kalmış oluyor. Bunun sonucunda genellikle gruba geri dönüyor. Yoluna grupla devam ediyor.

KISSADAN HİSSE: Eğer kafamız bir kaz kadar çalışıyorsa, bizimle aynı yöne gidenlerle bilgi alış verişini ve iş birliğini sürekli kılarız.

3- V grubunun başında giden kaz, hiç bir zaman hava akımından yararlanamıyor. Bu yüzden diğerlerine oranla daha çabuk yoruluyor. Bu durumda en arkaya geçer ve bu durumda hemen arkasındaki kaz lider konumuna geçer. Bu değişim sürekli yapılıyor; böylece grupta bulunanların hepsi, grubun her noktasında yer almış oluyorlar.

KISSADAN HİSSE: Yaptığımız her işi, yeri ve zamanı geldiğinde başkasına bırakmamız gerekiyor.

4- Uçuş hızı yavaşladığında gerideki kazlar daha hızlı gitmek üzere öndekileri bağırarak uyarıyorlar.

KISSADAN HİSSE: İlerlemek ve yol almak için bazen başkalarının uyarılarına gereksinim duyarız. Bundan alınmamalıyız; tam aksine, böyle uyarıları sevinç ve takdirle karşılamalıyız...

5- Gruptaki bir kuş hastalanırsa veya vurulup uçamayacak duruma gelirse, gruptan iki kaz hemen ayrılır ve yaralı kazın yanına gider. Tekrar uçabilene kadar; ölürse, ölümüne kadar onunla beraber olurlar. Yaralı kuşu asla terk etmezler. Daha sonra kendilerine başka bir kaz grubu bulurlar. Hiç bir kaz grubu, kendilerine bu şekilde katılmak isteyen kazları reddetmez.

KISSADAN HİSSE : Adam olmak; sadece insanlara özgü değil...”