Kutsal inekler

“Hindistan’ın inekleri kutsaldır, dokunulamaz. Sokakları pisletirler trafiğe engel olurlar, dükkânlardan çöplenirler ama yine de kimse ses çıkaramaz. Çünkü inek kutsaldır; cemiyette imrenilir, imtiyazlı bir mevkii vardır; insanlar ona paye vermiş, cemiyet onu putlaştırmıştır. Fakat inek kutsallaşınca, toplulukta, köhneleşmiş fikirler atılıp yerlerine yenileri konamıyor. 

Körükörüne eskiye, geçmişe bağlanmış cemiyetin, çağdaş dünyaya ayak uydurabilmesi güçleştiği gibi, inekleri doyurmak pahasına, insanlar zaman zaman aç dahi kalıyorlar. Ama ne beis! İnekler kutsal ya!” 

İneklere kutsallık payesi vermişler diye, Hintlileri tenkit ve ayıplamak, alay etmek, aklımın ucundan bile geçmez. İnanışlar-zararlı da olsa- kolay kolay terk edilmiyor. Hem, inekleri kutsallaştırmışlar diye, Hintlileri nasıl tenkit edebiliriz? Kendilerinden olanları putlaştırarak kutsal inekler haline getirip onlara yıllarca tapanlar da biz insanlar değil miyiz? 

Gerçi biri dört, diğeri iki ayaklı, ama her iki inek arasında da hayret uyandırıcı benzerlikler var. Bir defa, her iki inekte, kutsal sayıldıklarından, hürmet edilir, tapılır. Sonra, her iki inekte, içinde bulundukları topluluklara faydalı olabilme çağlarını geride bırakmış olmalarına, artık onların mevcudiyeti cemiyete, felaketli olabilecek zararlar getirebilmesine rağmen, onlara yine de dokunamazsınız. Kutsal ineğe dokunmak kimin haddine! 

Alimallah, neler gelmez başımıza, neler! Ve nihayet her iki inek de, kendilerine dokunulamayacağını ve diğer inekler tarafından destekleneceğini iyi bildiklerinden, dünyayı ben yarattım dercesine azametli, mağrur ve kibirlidirler... Kasapçayırı’na saldıklarımız, politikada alkış yaptıklarımız, başımıza başkan seçtiklerimiz, “Sen neymişsin be abi?” dediklerimizin tek farkı boyun bağları! 

Birinde yular, birinde kravat var! 

Gerçi, zaman gelir insan kendisinden olan birini kutsallaştırmanın hata olduğunu anlar, ama artık iş işten geçmiş, dünün, sizin gibi, benim gibi bir insanı, bugünün kutsal ineği olmuş; uyarıldıkları halde, insanların saflığı, insanların aptallığı, insanların cehaleti çevremizdeki kutsal inekleri yaratmıştır. Artık, elimizden gelecek bir şey yok. Çaresiz katlanacağız... 

Kaynak: D.İ.HA. 

M.Talip Girgin