“ ŞAİRİN KOMŞUSU ( ŞİİRLER) İÇİN BİRKAÇ SÖZ   

Yazarlar Derneği ile Tülay Sarayköylü’nün Başkanı olduğu Söke Şairler ve Yazarlar Derneği ile birlikte yaptıkları şairler şöleni yapıldı. Tabi biz de Söke’ den bir grup katılma fırsatını bulduk.  Şair dostlarımızla biraz olsun hasret giderdik. Bu etkinliğe Aydın ve İlçelerinden gelenler de vardı. Etkinlik Aydın Efeler Belediyesinin kültür salonunda yapıldı.Bu şairler akşamında şairlerimizin şiir okumaları dışında bir de bir kültür alışverişi oldu. 

Etkinliye katılanlar birbirlerine kitaplarını armağan ettiler.  Bunlar arasında bizimle birlikte etkinliğe katılan genç, zarif bir delikanlı ile tanıştım.  Levent Özcan bana bir şiir kitabı armağan etti. Kitabın adı Şairin Komşusu,1.baskı- Mayıs 1919’da Ankara’ da basılmıştır. Dizgi ve kapak: Lale Ayaz tarafından hazırlanmıştır.  Kitap 72 sayfa olup, tertemiz bir baskısı vardır. Adı geçen eserde yaklaşık 70 şiir yer alıyor.  Şairimizin  ellerine yüreğine sağlık. Kitap olsun da çamurdan olsun…  

Levent Özcan Sökelidir.1980 Söke doğumludur.1990-1996 yılları arasında Mehmet Ali Ekener ilkokulunu, 1997- 1998 ‘de Söke Yavuz Selim Liseni bitirdikten sonra 2001 yılında Eskişehir Anadolu Üniversitesi Kamu Yönetimi Bölümünden mezun oldu.  2006 yılında bir kamu kuruluşunda göreve başlamıştır. Şiir hayatına 2011 yılında başladığını öğreniyoruz. Burada şunu anlıyoruz.  Levent Özcan 11 yıldır şiir yazıyor. Ne var ki ilk olarak adını duyduğum bir şair. Bu şair kardeşimiz bu güne değin ner ( e ) de idi? Ben böyle adama gizli şair diyorum. Söke gibi geniş kültürlü, basın- yayın organlarına sahip olan bir yerde yerel gazete ve dergilerde neden görünmedi?  Mesela Beşparmak Dergisi,  Balova Dergisi, Pamukkale Güneşi ve Sarızeybek gibi dergilerde neden görünmedi? Daha önce onunla tanışır ve mutlaka ilgilenirdim.  Levent Öncan bu arada Söke Şairler ve Yazarlar Derneği’ne de üye oldu. Kitaptaki şiirlere göre şairimiz şiire yabancı değil.  Yeni şiirden yanadır.  Serbest ve lirik şiirler yazıyor. Şiirlerinde halk şiiri tarzında heceli, ölçülü,  kafiyeli ( uyaklı ) yazmak kaygısı yoktur. Serbest yazıyor.  “ Şairin Komşusu”  adlı şiirinde:

Gözlerini kapat ve sonsuza kadar say

Eskisi gibi olmayacak sabahlar kapımızda

Bir şehrin yağmurlarına sakladığım gözyaşları

Alacaklı bir rüzgârda savrulan

Arasa da bedenimizi takvim yapraklarında yıllar…

……………………………………..

Şiirin son bölümü şöylece bitiyor:

Başka çare bulamadım seni terk ettim

Ayrılık şiirimi rahat yazayım diye

Şairin komsusuyum sobe!

Şairimizin dili de güzel. Türkçesi yalın ve sözcükleri duru. Şiirlerinde daha yakası kirlenmemiş sözcükleri görüyoruz. Şiirler rahat okunuyor. Bundan dolayı şiire yabancı olmadığını görüyorum. Peki kitapta  eksikler yok mu?  Ben eksikleri aramak istemedim, o daha yeni bu yolun yolcusudur.   bazı sözcüklerde  şapka, aksan, inceltme  gibi  işaretleri gibi   işaretleri bulamadım.  Örneğin  bekar ( bekâr ),  rüzgar (rüzgâr),  kar (kâr) olmalı, Şairimizin bu gibi sözcüklere dikkat etmesini tavsiye ediyordum. Belki bu gördüklerimin matbaa hatası veya bilgisayarın azizliğine uğramıştır. Bunları hata olarak   söylemiyorum…

“Şairin Komşusu” şiirler kitabında daha çok imgeli dizelere rastlıyoruz.   Hoşuma giden ve beğendiğim dizelerden bazıları:

Dalgın bir plak gibi dönerken dünya / Sözlerimiz güneşte bir partide ( 5),Boşlukta dönüp duran dünya / Asla dur işareti yapmazdık sana ( 9),  Girdiğimiz her yanlış sınav /  Bir buluşmayı götürürken hayatımızdan ( 11),  Aşkın pusuda beklediğini bilseydim / Sev e seve gelirdim / Bir şey demem sevgimizi saklama /  Beraberliğimiz artık çok yakın ( 13 )  Kanla yazılmış geçmiş / Kanla yazılacak şimdi, gelecek ( 24 ),Hem yaralayan hem iyileştiren gülse / Gerçekten benimdir.( 26), Hey sen! Fidyelerin kadını, Alıştın kalpleri alıp alıp götürmeğe / Gözlerimden otlandın yıllarca ( 31),Yazdığım aşk şiirleri  340  km’yi geçmiş / İbresi hangi kaderde takıldıysa ( 35),  Ve artık kapatıyoruz / Sevgi  sözcüklerini bundan sonra sayfalarda ( 43).   Gibi sözcükleri   ve dizeleri  çok beğendim.

Şair Levent Özcan’ın bu dizeleri kitapta benim ilgimi çeken derin manalı ve imgeli dizeler.   L. Özcan, şiirlerinde kimi zaman sevgilerini, aşklarını,  yalnızlıklarını, anılarını ve dostluklarını dile getirmeye çalıştığını görüyoruz.  Şiirimiz dalında güzel bir eser ortaya koymuştur.   Hayırlı olsun ve okuyucuları bol olsun. Ben bunları yazarken aklıma şu özgün dize geldi:

Kişi odur ki, her yere koymaya bir eser,

Eseri olmayanın yerinde yeller eser…

               ( Hadimi – 13. Yüzyıl )

Sözün özü, genç şairimiz Levent Özcan’ın şiirlerini sevdim diyebilirim. Gelecekte, lerde daha başarılı şiirler yazacağına inanıyor ve başarılarının bol olmasını diliyorum. 

Sözlerimi “ DÖN ARTIK”  Şiiriyle bağlamak istiyorum:

Dön artık ne olur satırlarıma

Bir şiir bir kelimeyi daha ne kadar bekler

Dön bir gece vakti kuytu acılarımla

Bıktım usandım şairliğimden

Bak çağırıyor işte

Bir köşede kalemler kâğıtlar

Bir köşede kalemler.

Dön bir çıkmaz sokağa girip de

Gör gerçekleri tek bir seferde

Eski bir hikâyeden alıntı kalbim

Tecrübeli bir hayat tarafından

Ömrüme uyarlanıyorum.

              Levent ÖZCAN

Şairin Komşusu ( Şiirler)  Sayfa: 67 de… ( 2019- Ankara)

Abdülkadir GÜLER

15 Aralık 2021-  Söke