M. B. Hatıra Ormanı!

Sevgili dostlar neyi merak ederim bilir misiniz?

İçimi kemirir durur senelerdir, canlar.

Merak eder dururum!

Neyi derseniz?

Bir zamanlar İzmir'de Milliyet Blog yazarları, yazarlarımızın dostları ile Milliyet Gazetemizin katkıda bulunarak hep birlikte el ele, gönül gönüle, kalp kalbe verdiğimiz, Türkiye'de bir ilki gerçekleştirerek kurduğumuz, "Milliyet Blog Hatıra Ormanı"nı merak eder dururum canlar...

İzmir'li canlardan çıkmaz mı bir dost? Yazmaz mı son durumu? Nedir, nicedir, duruyor mu? Fidanlarımız büyüdü mü? Bakımı, gereken ilgiyi gösteriyorlar mı ilgililerimiz? Yapılması gerekenler yapılıyor mu? Fidanlarımız sulanıyor mu? Budanıyor mu zamanın da? Seneler geçti bu konuda bilgim yok. Bilgisi olan var mı dersiniz?

Bir haber veren olur diye bekler dururum! Yazılanları karıştır dururum! yazılanları okurum yüzeysel de olsa canlar...

Yok bir yazı bulamam!

Yazdılar da ben mi bulamam?

İzmir'li canlar bir haber, gidin, görün, resmini çekin, kalbi durur, o kalp ki, bir kere gönül vermiştir, sevmiştir, görmesede ormanımızı. Bilir ülkesinde ki, güzellikleri, o güzellikleri birlikte yaratan canları.

Bir ülkenin zengin olduğu, nelere değer verdiği, nereden belli olur dostlar bilir misiniz? Fransa'nın bir tane boş toprağı yoktur. Niçin yoktur? Çünkü her toprağa bir ağaç dikilmiştir. Otorut'ta gidersiniz, çok uzun yollarda, yolculuk yaparsınız, görürsünüz ki, tüm gittiğiniz yollarda, sağlı, sollu, ağaçlar, ormanlar içinde, kullanırsınız arabanızı, bir yeşillik, bir güzellik kaplar yüreğinizi, kokusunu alırsınız, geçerken gördüğünüz ormanları, tarlaları, başakları, ekinleri, elektrik üreten dönen 'Heoliene'ları, her biri bir buçuk milyon euros'dan fazladır. Sıralanır döner dururlar, insanlara faydalı olmak için, ben garip kulunuz, araba giderken çeker dururum resimlerini, merak ederler niçin çektiğimi, bilmezler ki, severim tabiatın verdiği güzellikleri. O güzellikler insan eliyle daha da güzelleşiyorsa, bir başkadır sevincim, duygum düşüncelerim. (Heoliene - Rüzgâr türbini)

Bu topraklarda ise, o güzelim ormanlar talan edilir, yok edilir, yakılır, villlalar kurmak için, tabiatın verdiği ormanları, yok ederler, kendi çıkarları için, cepleri için. Senin kalbin kan ağlar, yakılan ormanları, kesilen ağaçları gördükçe, ama kimin umurunda ki! Ormanlar yakılmış, villalar kurulmuş, zenginler için, seçilmişler için, atananlar için, onları ilgilendirmez, yok olurken, kesilirken, yakılırken ağaçlar. Ah derim sızlar yüreğim. Bu dünyanın yine insanların eliyle yok olacağını düşünürüm, kahrolurum...

Merak ederim, ayıplamayın beni, İzmir'li canlar, anlatın, yazın ne olur!...

Sevgiyle kalın.

Ohannes