Mecburiyetin mesuliyeti olmaz; mecbur olduğunuzda çıplak annenizi bile kucağınızda taşıyabilirsiniz

Hayat bizi her duruma sokabilir; kabullenemediğimiz durumlarda ne yapacağız? Bir gün başınıza öyle bir şey gelir ki ölüyle yatmanız gerekir mesela (dedemin ölüsünün başında sabaha kadar beklemiştik) çocuğunuzu birine vermeniz, yengenizle evlenmeniz ve burada sayamadığımız bir sürü zor/bela/utançlı durumlar…

Normal bir durumda herkes ne yapacağını bilir de olağanüstü hallerin sonucu ortaya çıkan istenmeyen durumlarda ne yapılır? Halin durumun gereği tabii ki. Anneniz banyoda rahatsızlandı. Üzerini örtmeye bile vaktiniz yok. O haliyle kucağınıza alır taşırsınız. Başkaları da görebilir (bakmasınlar, hayat söz konusu) Olağanüstü durumlarda ahlak falan düşünülemez. Kucağınızdaki anneniz çıplak bir kadın değil yaralı bir insandır. Böyle durumlarda kişilerin suçu ve sorumluluğu yoktur. Her türlü istenmeyen temaslar, yanlış anlaşılacak sözler olabilir. Durum durumu açıklıyorsa ayıp günah söz konusu değildir.

Tamam da böyle durumlarda nasıl hareket edileceğine dair yine de davranış bilinci olmalı. Ansızın yakalandın, durumdan kurtulmak için aklına ne gelirse onu yaparsın. Banyodayken deprem oldu. Valla çırılçıplak bile kendini dışarı atarsın. Böyle bir durumda kimse seni düşünmez, dolaysıyla görmez. Bir kaza oldu, çarpıştınız elin karısına sarılırsınız. Yanlışlıkla başkasının yatağına girersiniz. Yanlış ilacı içersiniz vs. Bu ve buna benzer her türlü durumda (tabii ki de durum durumu açıklıyorsa) günah, suç ya da ayıp söz konusu olmaz. Hiç kimsenin aklına bir şey gelemez, hiç kimse başka türlü düşünemez.

Kendin ya da çocuğun aç ve hiçbir çaren yoksa dilenir, hırsızlık yapar hatta para karşılığı yatabilirsin. Tecavüzcüye direnip namusunu korumak pahasına ölümü seçmek ne kadar doğru bilmiyorum. Allah kimsenin başına vermesin ama bunu pek fazla kimsenin yapacağını sanmıyorum. Yani böyle bir durumda şartlar sizi mecbur bırakmışsa en kabul edilemez şeyleri bile yaparsınız. Kadın kılığına girer, jigolo olur hatta para karşılığı ölürsünüz bile. Yaptığınız davranışın neyi sağladığına bağlı. Mecburiyet durumlarında gurur onur düşünülemez.

Kişinin böyle hallerde düştüğü durum, söylediği söz, yaptığı davranış vs kişiliğine zarar vermez; durumun gereği denilir. Tabii ki ne kadar sakınabilirse sakınacak; fırsatçılık ayıptır. Bir kaza sonucu kucağına düşen komşunun karısını fırsatçılık edip mıncıklamak için söylenecek söz olamaz.