Mentorluk üzerine 3

Mentorluk aslında bizlerin alaturka yaşam geleneğinde birçok çeşitlemesi olan bir şey.

İmeceyi kollektif mentorluk sayabiliriz.

Sebilleri, ‘yahu, buraya bir de su kaynağı gerekliymiş, alın size su, gelecekte bir tane de siz yaptırın’ anlayışı sayabiliriz.

Çocuğu doğunca kavak dikmeyi, ‘ülen sıpa, sen henüz bilmiyorsun ama bunlar senin geleceğin’ demek olarak algılamak pekala mümkün.

Asıl önemlisi vakıflar var: Kollektif mentorluk olarak, ak akçenin kara gün için gayet değerli olduğunun bir göstergesi olarak…. Daha da önemlisi saçıp sıvamanın, yağı bir tarafına sürmenin anlamsızlığının bir göstergesi olarak…

Bektaşi sofrasında, koluna dirseğinden bağlı kaşıkla, kendini değil, karşındakini besleyebilme durumu var. Bu durumda, birbirinizi beslediğiniz oranda güçlü olabildiğiniz gerçeği var.

Çinliler’ in aç insana balık vermektense, ona balık tutmayı öğretme önerisi tam da mentorluğun özünü oluşturur.

‘Doğulu’ dediğin; sabırlı, sebatlı, metanetli bir kişidir. En azından bir zamanlar öyleydi. Mentorluğun aslı budur: Ağaç dediğin 5 yıldan önce meyve vermez, insan dediğin 25 yıldan önce meyve vermez.

Beyin bostanda yetişmiyor ve seri üretimi yapılmıyor. Öyle olsaydı, İsrail’in 500 tane Einstein’ı, Freud’u, Marx’ı olurdu ama yok.

Demek ki neymiş?

Dışadönüklüğün, doğayı fethin, insanı makine olarak görmenin bir sınırı varmış. O sınırdan sonra da, bugünkü AB gibi motor istop edermiş.

Demek ki neymiş?

Soros’ ların, Chomsky’ lerin bir yararı yokmuş, en azından şimdi yokmuş.

Bizlere güneşli bir yarın için, kendi toprağımızdan birileri gerekliymiş.

Bu açıdan bakınca, Cahit Arf, Feza Gürsey, Oktay Sinanoğlu, hatta Erdal İnönü gereksiz görünüyor.

Kimler mi gerekli görünüyor?

Fikret Kortel, Engin Akarlı, Aslıhan Yener, Demir Demirgil…

Kimini kimsenin değerini bilmediği, kimini en değerli durumundayken sistemin dışına itiverdiği, kimini ‘komünist’ sıfatıyla YÖK’ ün dışladığı kimseler…

Onlar aşağılandı, onlar dışlandı. Ancak kimse onların değerini silemedi. Bugün ve burada hala değerliler, hala gereksinimimiz olan kişiler…

Onlar bizim hayali mentorlarımızdı. Bizler de birilerinin hayali mentorları olacağız.

Dipnot: Bir düzelti: Mentor’ un özel bir ad olduğunu yeni öğrendim. Bu durumda, ‘mentee’ sözcüğü geçersiz oluyor.