Mesafe ayarı yapılır...

Bazen bir tatlı huzur arıyor insan, şu yaşam denen karmaşanın içinde. Bunu size bazen bir müzik, bazen bir resim , bir söz , bir yazı sağlayıveriyor. Tabii sürekli bir mutluluk ve huzur arayışındaysanız, aradığınız şey bir yerlerden mutlaka karşınıza çıkar. Siz onu çağırıyorsunuz çünkü. Uzmanların sürekli "olumlu" düşünün demelerinin sebebi bu bence. Neyi ararsanız onu bulursunuz.

Biraz zorlama olabilir ama, yine de güne gülümseyerek başlamanın ve olumlu düşünmenin faydalarını denemiş ve yararını görmüş bir insanım. Bu sabah, her sabah olduğu gibi, günlük sabah işlerimi yapar yapmaz elime ıhlamurumu alıp "MUCİZE" karşısına geçtim. Maillerime, haberlerime baktım. Bir dostum çok ama çok güzel bir öykü göndermiş, tam da bu günlerde üstünde düşündüğüm bir konuyla ilgili, bayıldım! Blogumda bulunsun istedim. İnsan ilişkileri açısından çok faydalı bir öykü. Tabii uygulayabilenler için...

INCITMEYECEK KADAR UZAK, ÜŞÜMEYECEK KADAR YAKIN OLABİLMEK...

Eski zamanların dondurucu bir kışından bütün hayvanlar çok etkilenmiş, büyükkayıplar vermişler. Ama en çok kayıp veren kirpilermiş. Çünkü onların pekçokhayvan gibi kalın kürkleri yok, kendilerini sıcak tutması zor olandikenlerivar. Bu durumdan en az zararla kurtulmak için kirpiler meclisi toplanmış, çözüm aramaya başlamışlar. Tartışa tartışa, nihayet gece olunca tüm kirpilerin bir araya toplanmasına, birbirlerine yakın durarak geceyi geçirmelerine karar verilmiş. Böylecekirpiler birbirlerinin vücut sıcaklığından yararlanacak, aralarındaki hava akımını önleyerek donmaktan kurtulacaklarmış. İlk geceki deneyimlerinde bunun işe yaradığını görmüşler. Ama başka birproblem çıkmış ortaya. Üşüyen kirpiler birbirlerine fazla yaklaştıklarından yaralanmalar gerçekleşmiş. Daha sonraki gece yaralanma korkusundan birbirlerinden uzak durmuşlar amabusefer de donmalar meydana gelmiş. Ne var ki, her gece kah uzaklaşa kah yakınlaşa, deneye yanıla birbirlerinin vücut sıcaklığından yararlanacak kadar yakın, ancak birbirleriniincitmeyecek kadar uzak durmayı öğrenmişler.

KISACA ;Bizim de uzun dikenlerimiz var. Bunlar hayata karşı filtrelerimiz. Bazen faydalı, bazen de zararlı. Çoğu zaman, kimseleri yaklaştırmıyoruz yanımıza.Filtrelerimizden elemeden kimseleri sokmuyoruz özel dünyamıza. Ne var ki, sıcaklık ancak yakınlaşmakla mümkün. Birbirini incitmeyecek kadar uzak, hayatın soğuk zamanlarında üşümeyecek kadar da yakın olmayı öğrenmeliyiz. Aynen kirpiler gibi..