Meşrubat mı?

“ Meşrubat ister misiniz?”

Toplantıdayız, ve soru bana soruldu.

“ Hayır, istemiyorum” meşrubat ne olduğunu bilmiyordum ki…

İçimden de konuşuyorum kendimle; meşrubat da neyin nesi? yiyecek bir şey mi ? isteseydim keşke, ne tuhaf kelime…

Biraz sonra Fatma Hanım ( fabrikada mutfak işlerine bakıyordu ) bir tepsi dolusu meyve suları ile geldi.

Toplantıya katılanlar içtiler, ben baktım, meşrubat ne olduğunu bilmeyene düşmez.

Ama ne de olsa, kelime hazneme, yeni bir söz ekledim- meşrubat.

***

Çarşıda dolaşmayı çok seviyordum.Bursa kapalı çarşısında gezerken, çok farklı ve sihirli bir dünyaya geldiğimi hissediyordum, yıl 1990 olmalı.

Rengarenk vitrinler…

Her cumartesi mesai sonrası, çarşı turuna çıkıyordum…

Son günlerde, dev alış veriş merkezlerinde, ihtiyaçlarımızı gideriyor olduk.

Plaza olarak nitelendirilen bu alışveriş merkezlerinde belki ürün yönünden çeşitliliği bulabiliyoruz, fakat o zarafeti, insan ruhunu okşayan güzelliği ben bulamıyorum.

Konuyu yine dağıttım! Nerede kalmıştım?

Çarşı turu sırasında, vitrinlerden bir tanesinde kocaman harflerle

“ MEFRUŞAT” yazısı gözüme takıldı…

Bir baktım içerde perdeler falan satılıyor.

Meyve sular nerede?

Aman Allahım… Daha geçen hafta fabrikada sormuşlardı

“ Mefruşat ister misiniz ?”

Hafızamı yokladım, evet mefruşat idi, çok eminim, hatta ne tuhaf kelime diye düşünmüştüm… Vitrinin önünde öylece şaşkınlıkla kalakaldım…

***

Pazartesi sabahı soluğu doğru Nuri Beyin ( pazarlama müdürümüz ) odasında buldum.

“ Nuri bey, geçen gün toplantıda: “ mefruşat ister misiniz ?” diye sordunuz. Oysa çarşıda gözlerimle gördüm, “mefruşat” - perde satılan yere deniyor!”

Nuri bey patlattı kahkahayı.

Gülmekten konuşamıyordu.Biraz sakinleşince:

“ Gül Hanım, biz size “meşrubat ister misiniz?” diye sormuştuk.

Meşrubat- içeceklere, mefruşat ise perde ve döşemelik satılan yerlere söylenir.”

Öğrenmenin yaşı yok. Hâlâ Milliyet Blog sayfalarda birçok şey öğreniyorum.

Okuyarak ve yazarak…