Naber concon?

Bu aralar, kimi nerede görürsem göreyim, bu cümle çıkmak istiyor ağzımdan. Çoğu zamanda –ki durdurmak istiyorum çoğu kez- istemeden, bakmışım “concon” kelimesi çıkmış konmuş karşımdaki insanın burnuna!

Bu cümle benim için hayata dönüşü, kendime gelişi, mutlu olma ihtimalimi –her zaman nasıl mutlu olur ki insan, saçma, hem de çok- gibi pek çok hali işaret ediyor. Concon olma ihtimalimi sunuyor belki de kendime. O kasıntı, kaskatı ruh halini bilirsiniz. İş dünyasında yer almak, sinirden ölmemek için sürekli bir kasılma durumu olabiliyor insanda. Ama bu hali sonlandırmak yine conconluk sayesinde mümkün.

Diyelim canınız sıkkın, bıkkın, öyle bir haller oluyor size; bu cümleyi tekrarlayın.

Yolda mı yürüyorsunuz, arkadaşınızın omzuna dokunun, “Naber concon?” deyip sırıtın. O da sırıtsın, siz de. Eğer kuralı bozma kararı alırsa, “Olmaz concon, sırıt sen de!” deyiverin.

Bu conconluk hali ile ilgili bazı sırlarım var conconseven ruhlar diyarı sakinleri…

Bir bir anlatacağım, yaklaşın, toplaşın bakim…

Önce…

Bu aralar “sağlıklı-çipura ile yaşam” tadında bir insan olduğumdan sürekli dalağım şişiyor, çünkü çok su içiyorum. İşin ilginç yanı, alıştım da su içmeye ve şimdi de bu “yavru-danacık-sürekli-su-içiyor” halinden kurtulamıyorum. Eskiden içmeme sorunum vardı, şimdide içme sorunum var.

Bende sakat bir şeyler mi var yahu? Hiç mi ortası olmaz yaptıklarımın, hiç mi?

Bu, hep böyle.

Bir insanı eğer seversem, sonuna kadar severim, peşine düşerim. (Sevmezsem zaten yandı! O konulara girmeyelim!) Bir şeye karar verirsem, sonuna kadar, gizli gizli olsa da giderim. Kimse bilmese de ben bilirim. “Su” olayı da buna benzedi. Bir yerde “12 bardak su içmek gerekiyor” diye bir şey okudum ve su bardaklarını saya saya içtiğim suyu hesaba başladım.

Üstelik matematiğim de kıttır!

Şu andaki durumum dalak olayına geldi, çattı. Şimdi de “su” içen su aygırı pozisyonundayım.

Bir diğer “concon”luk sırrım ise uzun yıllardır almak isteyip de alamadığım su samurunu, hemen ama hemen istemem. Aynı çikolatalı fondüden salonun ortasına havuz yapma isteğim gibi, bu da çook istediğim bir şey.

İki havuzumsu şey olsun salonda: Birinde su samurum yatsın, oynasın; diğerinde çikolata sosu aksın. Ben bir muz batırayım sosa, bir çilek. Diğer taraftaki su samurumu da seveyim, gideyim yanında oturayım ve çok çok öpeyim.

Çok mu tuhafsın, dediniz?

Aksini iddia etmedim ki!..

Şimdilik sırlarımla ilgili efsane perdesini açma kapama durumuna nokta koyuyorum. Bu nokta koyuşu da, babingoma iki gece önce attığım mesajla sonlandırıyorum.

“Eğer iki ay içinde zayiflayamazsam Atilla Taş olayım!”

Haydi gittim, baş baş.