Namus meselesi…

Hani duyarlıyız ya hepimiz, hani ne için blog yazıyoruz, yazmayı sevdiğimizden, duygu ve düşüncelerimizi ifade etme isteğimizden, hani hepimiz seviyoruz insanları, her birimizin içinde bir ateş var hani, yaz diyor, öğretmenler de fark etmişti yıllar öncesinde bizdeki bu cevherleri…

Ya da sonradan fışkırmıştı bu ateş içimizden!

Bu mim oyununa bir yaklaşımım olmuştu, konu daha farklı olsaydı, hani hepimiz üç aşağı-beş yukarı aynı nedenlerden dolayı yazıyoruz, hem de profilimizde zaten belirtmiyor muyuz ne için yazdığımızı!

Hani, biraz daha sosyal içerikli bir konu olsun istemiştim, hani içimiz yanıyor ya namus uğruna katledilen kızlara, evli kadınlara, yok yere…

Yani, benim içim acıyor, hani sizlerin de acıdığını sanarak oyuna biraz da kişisellikten ziyade, toplumsal anlam katmak istemiştim.

Oyunu başlatan, daha doğrusu buraya adapte eden Juliet, gayet aklı başında ve samimi bir yazısıyla, ki, çokça önemsenmesi gereken bir aktarımdır, hani Hadise falan tık rekorları kırar ama, oradaki gerçeği tıklayıp okumamıştır muhtemelen çoğu kişi!

Oysa… Çok güzel bir panorama var orada!

“Neden blog yazıyorsunuz?” kadar kolay değil bu namus meselesi, hani sevgili Juliet, en başında seçseydi böyle bir konuyu, mimleneyim, mimlendim, mimliyim diyerek saatte on beş yazı girilmezdi düşüncesindeyim!

Aaaa… Yoksa, konuyu ben açtım diye midir bunca tepki? Yani tepkisizlik gibi bir alınganlık yapmayacağım!

Her birimiz paylaşım için burada değil miyiz?

Namus konusu zor bir konudur, neden yazıyorum kadar kolay değildir, bu nedenle muaf tutulmak isteyenler, aman dokunmayayım diyenler, ya da ne yazabilirim diye düşünenler olacaktır!

“Söz söyleyen yoktur sözüm üstüne!” namelerini terennüm ettiğim zamanlar oluyor nedense, artık nereden esip de ne, neyi anımsatıyorsa…

Bunca eziyet çeken, bunca hunharca namus uğruna öldürülen, bunca taciz ve tecavüz edilen kız/erkekler için, neden blog yazıyorum diyen kişilerin bir katılımının olmaması, bana “Ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol!” sözünü hatırlatıyor Mevlana’nın!

Gülgün Karaoğlu

Şubat,09/09