Nasreddin Hoca 800 yaşında

Nasreddin Hoca Sivrihisarın Hortu yöresinde doğdu.(1208).Akşehir de vefat etmiştir.(1284) Dile kolay Nasreddin Hoca, tam 800 yaşında.

Nasreddin Hoca' yı bilmemek, duymamak elden bile değildir.Hafızamızı biraz yokladığımızda ilkokul yıllarında, “parayı veren düdüğü çalar”fıkrasını bilmeyen yoktur eminim.Küçüklüğümde Nasreddin Hoca hakkında aklımda kalan en önemli şey onun çok zeki biri olduğunu düşünmemdi.Hocanın fıkralarının düşündürücü ve akıl ürünü olması bu düşüncemde yanılmadığımı gösteriyordu.

Nasredddin Hocanın değeri, onun halkın yaşadığı toplumsal olaylara iğneleyici, düşündürücü bir bakış açısıyla yaklaştığıyla ölçülür. Çünkü Nasreddin Hoca denilince çoğu kimse onun hayatı hakkında pek bir bilgiye sahip değildir. Nasreddin hoca toplumsal içerikli olayları;bazen iğneleyici bazen düşündürücü bazen de alaycı bir şekilde dile getirerek beyinlerimizde yer etmiştir. Hoca bunları yaparken açıkgöz, utangaç, vurdumduymaz, kurnaz, korkak, atılgan gibi çeşitli görünümlere bürünür.

N. Hoca, fıkraları genellikle yaşanan olaylara tepki olarak meydana gelmiştir. Hocanın fıkraları konusunu halk arasında geçen trajikomik olaylardan alır. Bu yönüyle Nasreddin Hoca topluma mal olmuş bir kişidir. Ayrıca Hocanın fıkaralarının hem düşündürücü hem öğretici olması literatürümüze “kıssadan hisse” kavramını kazandırmıştır. Hoca fıkralarıyla gündelik yaşama zenginlik katmakla kalmamış akıl ve düşünceyle dilin kombinasyonunu da en iyi şekilde yerine getirmiştir.

Nasreddin Hoca dünya çapında tanınan biridir. Fıkraları, batı dillerinde çevrilmiş sosyolog ve araştırmacılara kaynak teşkil etmiştir. Sözümü Hocanın güzel bir fıkrasıyla bitireyim:

Yağmurlu bir günde Nasreddin Hoca pencereden dışarı bakarken komşusunun koşa koşa yağmurdan kaçtığını görür pencereyi açar:

-Hey Ahmet Efendi, bir de hacı olacaksın rahmetten kaçılır mı?, der.

Zavallı adam eli mahkum sırılsıklam olur. Ertesi gün hocanın komşusu hocayı yağmurdan kaçarken görür ve hocaya bir ders vermek ister:

-Hoca Hoca dün bana diyordun bugün sen neden rahmetten kaçıyorsun, der.

Hoca hiç durmadan yoluna devam eder ve komşusuna şöyle der:

-Ben rahmetten kaçmıyorum sadece Allah'ın rahmetine basmamak için çabalıyorum