Nasrettin Hoca'nın torunları

Hayatımız boyunca yaşadığımız birçok komik olay olmuştur. Bazıları o kadar yoğundur ki unutulamaz. Şimdi anlatacağım da öyle bir şey.

Yaşadığım şehirde bir gün oğlumla dolmuş durağında eve gitmek için bekliyoruz. Oğlum o zamanlar üç yaşında. Durak çok kalabalık. Sıra bekleyenler sinirli. Sıra bize geldi. Kalabalığı görünce şoföre oğlumu kucağıma alabileceğimi, böylelikle bir kişilik daha yer olabileceğini söyledim.

Yanıma yaşlı bir karı - koca bindi. Bir müddet sonra yaşlı bey yanındaki eşine "Görüyor musun? Bir kişilik parası vermemek için çocuğa ızdırap çektiriyor" diye söylenmeye başladı. Ben hiç sesimi çıkarmadım. Evime de geldiğimiz için dolmuştan indim.

İki gün sonra yine oğlumla dolmuşa bineceğiz. Yine çok kalabalık ve kuyruk var. Ama o yaşlı beyin sözleri aklımda. Bu sefer oğlumu yanıma oturttum. Yanımıza yine yaşlı bir bey oturdu. O da "Kızım bu kadar insan beklerken, sen çocuğunu niye kucağına almıyorsun?" diye söylenmeye başladı. Tabii beni de bir gülme krizi aldı.

Sonuçta Nasreddin Hoca'nın eşeği misali kimseye yaranamadım.

Hoşçakalın.