Ne bekliyoruz

Sekiz-on veyahut kaç beyin olduğu çok önemli olmayan bu maddesel cisimler kararını aldı, kırkbiri tek üçü çift canlı olan insanları öldürmeyi. Bırakın geride kalanları düşünmeyi geride kimseyi bırakmayı bile düşünmediler hesap edemedikleri yetmiş ailesiz çocuk hariç…

Tek bir insanın isterse en aşağılık varlıktan daha aşağı olabileceğini gördük, coğrafyası çok önemli olmayan bir yerde. Ama hala tartışacak konularımız olmalı. Ne önemi var kurşunların nereden yağdığının yada ne taraftan nasıl geldiğinin. Korkunç, vahşi, vahşet veya buna benzer kelimelerin zeka seviyesinin düşük kaldığı bu olayda hala sınırlarımızı zorlamamız garip. Çoğumuz hayal güçlerimizi olayın nasıl zuhur ettiğini düşünmeye zorluyoruz. Böyle bir durumu hayal etmesi bile bu kadar güç iken ya planlayanlar, herkesi yok etmeyi buna kümes hayvanlarını bile ayırt etmeden düşünenler; ne bu şiddet ki yaralı taşımaması için araçların tekerleklerini bile patlatıyorlar!

Biz hala tartışalım cinneti, vahşeti, töreyi kandıralım zihinlerimizi peki yabancı ülkelerde kanlı okul baskınlarına ne diyeceğiz; biz hala tartışalım cinayetler dünyasını, ama onlar kaçmaya çalışsınlar o kadar cana kıydıktan sonra yaşamayı planlarcasına, bir kez olsun yırtıp atalım ne kadar insan hakları beyannamesi varsa, şüpheli, sanık hakları hepsini atalım bi kenara artık! Hangi hakkın kime verilmesinden bahsedeceğiz… Silahların namlusundan akan kana doymamış salyalarını kim silecek söyler misiniz hangi psikolog, hangi doktor, ya da hangi herhangi bir insan bu ayıbın içinden çıkabilecek.

Bir an önce cezalandırılsın bu mahluklar da, bir rahmet yağmuru yağsın gönüllere!!!