Ne kadar farkındayız?

Neyin ne kadar farkındayız ki? Kendimizin ne kadar farkındayız? Hayatın ne kadar farkındayız? Şu an insan olarak acaba usta mıyız, yoksa hala çırak mıyız?

Farkında olmadan acaba hangi hataları yapıyoruz ya da hangi hatalara neden oluyoruz? Farkında olmadan neler yaşıyoruz, başkalarına neler yaşatıyoruz?Farkında olmadan kendimizi nasıl sırtımızdan hançerliyoruz.

Peki sizce insan farkına varmadan; olumsuz yönlerini, hatalarını düzeltebilir mi ki?
Ya da güçlü olduğu yönlerinin tadını çıkarabilir mi ki?

Hep bir gün bir yerde şans eseri farkına varıyoruz bir şeylerin. Bazen bir şarkının bir mısrasında. Bazen bir dost sohbeti esnasında. Bazen hayatın içine bizim için gizlenmiş küçük bir zarfta. Bazen okuduğumuz kitaptaki bir paragrafta. Bazen MB’de okuduğumuz bir blogda,

Farkına vardıktan sonra ise artık hiçbir şey eskisi gibi olmuyor, olamıyor.
Hele bir de farkına vardığımız şey olumsuz tarafımızsa….

İnsan farkına vardığında ancak herşeyi daha güzel, daha doğru yapma fırsatı buluyor. Fark ettikten kısa bir süre sonra, sadece fark etmenin işi çözmediğini, değişmesi gerektiğini fark ediyor.Ama en acısı da farkına varmamıza rağmen yapmaya devam etmemiz oluyor.

Farkına varmamıza rağmen zor geliyor nedense insana, değişmek. Bilinçli olarak yapmaktan vazgeçmek. Şu anda sahip olduğu konfor alanlarını terk etmek.
Hiç tanımadığımız başka bir alana göç etmek. Oraya alışmak için mücadele etmek.

Olumsuz davranışımızı değiştirmeyerek bile bile yapmaya devam ediyoruz bir müddet daha. Ama bütün keyfimiz kaçıyor, hatta uykusuz geceler başlıyor.
Bazen vicdan bile devreye giriyor. Keşke farkına varmasaydım diyoruz. Ama kuş misali asla geri uçamıyoruz, öğrendiklerimizi aklımızdan tekrar silip atamıyoruz.

Sonunda pes edip, farkına vardığımız olumsuz davranışlarımızı sergilememeye çalışıyoruz. Ama bir gün fark ediyoruz ki farkında olmadan artık o olumsuz davranışlarımızı sergilemiyoruz. Farkında olmadan artık istediğimiz sonuçları veren, olumlu davranışları sergilemeye başlıyoruz.

İşte o zaman insan olarak, çıraklıktan çıkıp , ustalığa doğru bir adım daha yaklaşıyoruz.

16 Eylül 2007

Bence kesinlikle çok daha fazla okunmayı hak ediyor;
Sema Güzel'den, "Bıçak sırtı", duygular bu kadar mı güzel anlatılır inanılmaz, müthiş http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=63693