Neden silah, neden savaş?

Otuz yıl önce askerlik görevimin ilk üç ayı Denizli'de çavuş talimgahında, kalan süreyi İstanbul'da tamamladım.

Talimgahta,16 gün silah eğitimi aldıktan sonra bölük olarak 19 Mayis gösterileri için silahlarımız ve asker elbiselerimizi bırakarak şort ve atletlerimizle yaklaşık iki ay gösteri provaları yaptıktan sonra Gençlik ve Spor Bayramı günü muhteşem gösterler yapmıştık.

Bayram gösterilerinin hemen ertesi gününde tekrar talimgah eğitimlerimize devam etmek için resmi elbiselerimizi giyip silahlarımızı ellerimize aldıktan sonra gözyaşlarımla ağladığımı hiç unutmam.

Ağlamamın nedeni; "Neden silah, neden savaş?"

Evet, neden silah, neden savaş?

Kimler için silah, kimler için savaş?

Cevap açık, insan öldürmek için.!

Tarihte, toprak için savaşılırdı, günümüzde petrol için. Dünyadaki hiç bir ülkenin sade vatandaşı savaş istemiyor. Savaşı isteyenler dünya ülkelerinin politikacıları dır.

Savaşı isteyen, Emperyalist ülkeleri dir, Amerika Birleşik Devletleri dir, Washington dur. ABD, din diyor, etnik kimlik diyor, hatta mezhep diyor, ırk diyor, tüm dünya ülkelerini birbirleriyle kırdırıyor, savaştırıyor, sonuşta silah satıyor, dünyanın en önemli petrol noktalarını ele geçirmeye çalışıyor.

Yakın tarihimizde Kuveyt ve Irak'ta yaşananlara bakıyoruz, bilanço kan ve ölüm!. Saraybosna'da, Nahçivan'da, Gürcistan'da yaşananlar farklı değil..

Dün, 12 Türk askerimiz, hayata atılmaları için son görevlerini yapıp ailelerine dönmelerini hayal ederlerken Afganistan'da, başka bir ülkede toprağa düştüler. ( Kaza imiş!. Toplumdan tepki almamak için böyle bir açıklamaya gereksinim duymuşlar.)

Yahu, Türk askerlerinin Afganistan'da ne işi var? Türk askeri kim için savaşıyor? Aklım almıyor.

Şimdi de, Suriye ile hiç bir problemimiz yokken, Amerika istiyor diye savaş hazırlıkları yapılıyor! Elçliğimiz geri isteniyor, Türk vatandaşlarımızın Suriye'den ülkeye dönmeleri isteniyor.

Bir gün gelecek, tüm dünya ülkelerinde sadece güvenliği sağlamak için polis yeterli olacak. Evet, utopik bir düşünce olduğunu biliyorum ama içimizde yaşatırsak düşüncelerimizi, bir gün mutlaka gerçekleştireceğimize inanmış oluruz.