Neden yazıyorum? (MİM)

Aslında bu soruyu kendime bile sormayı akıl edememişim bunca zaman ama ‘’mim’’ zincirine dahil edilen bir halka olunca sevgili Kevser Şekercioğlu Akın tarafından bu soruyu sordum kendime ve biliyorum şimdi neden yazdığımı…

Çenem düşüktür benim ama öle canım sıkıldı mı birilerini karşıma alayım dert yanayım anlatayım da rahatlayayım ya da çok sevindim hadi bunu kutlayalım diyemem.Bu tarafım yüzünden sessiz kalacağım anlarda alırım kağıdı kalemi elime yazarımda yazarım, içimde yaşanan ne ise…

Küçükken günlükler yazardım, gerçi çok uzun yıllar sürdü günlük yazma hevesim, büyümeye çabalarken de yazıyorum hala.’’Sevgili günlük…’’ ile başlardı ilk zamanlar ve her gün rutin bir şekilde ne yaptıysam yazardım, sonra günler haftalar, haftalar aylar aralığına uzandı.Yaptığım günü birlikleri değil de hayatıma eklediğim her acıyı ya da sevinci yazar oldum bir süre sonra.Günlük olsun diye özel alınan süslü defterlerde kalmadı, bulduğum kötü bir defter yada temiz bir sayfa yetiyordu yazmama…

Sonra anladım ki en iyi dostum kağıdım kalemim benim.Yargılamıyor, soru soruyor, sevincime sahte gülüşler atmıyor, hüznüme yersiz teselliler söylemiyor, sadece dinliyor o beni…İşte bu yüzden yazmak tutku olmaya başladı bende galiba, gün gelir çoluk çocuğa karışırsam bak annende neler yaşamış derim belki, onlara bir anı olur yazdıklarım, benim hatalarım ders olur mutluluklarım öğüt…Bilmem herkes kendi hayatını yaşayacak ama eğer bu satırlar geleceğe kalırsa onlara anneden bir hatıra olur sadece…

Ben geçmişten kalan yazılarıma baktıkça çoğu zaman vay be neler de yazmışım diyorum, kimi zaman ne komik yazmışım diyorum, kimi zaman şu acıyı unutmuşum bile diyorum ama hiç birini atamıyorum, yakamıyorum.

Benim için yazmak geleceğe ne bırakır bilmiyorum ve bunu hesap ederek yazamıyorum, ama yazıyorum ne geliyorsa içimden.

Kızıyorum hayata gel be kağıt diyorum, seviyorum hayatı gel be kağıt diyorum, yazıyorum sadece galiba, hüznü, sevinci, geçmişi yazıyorum ben, içimden geçenleri yazıyorum.

Yazıyorum çünkü kağıtlar beni sadece dinliyor, en temiz haliyle hem de …

Geçmişe dönüp okuyunca da unutamayacağım anları hatırlatıyor, ’’söz uçsa da yazı kalır’’ lafını bir kez daha anımsıyorum o anlarda …

Neden yazıyorum ben???

Ben sadece yazmayı sevdiğim için yazıyorum ve geçmişimi hiç unutmamak için…

Peki ya sen neden yazıyorsun sevgili Tuncay Toka?

Ya sen o güzel öykülerin sahibi, tertemiz, samimi ve içten paylaşımlarınla neden yazıyorsun sevgili papatya650 ?

Ben de sizi dahil etmek istedim ‘’mim’’ zincirine siz neden yazdığınızı söyler misiniz acaba?