Ocaklar Yanmıyor, Bu Ne Dumandır?

  Güneydoğu’da Çukurca’da ve Hakkâri’de son günlerde bütün Türkiye 36 Şehidimizin acı haberleriyle yıkılırken, 23 Ekim 2011 öğle saatlerinde saat 13.41 sularında Van’da meydana gelen 7,2 büyüklüğündeki deprem en çok Erciş ilçesini yerle bir etti.  Depremle gelen acılar katlanarak bir kez daha yürekleri dağladı geçti…

Bana sorarsanız Yüce Mevla’m galiba bizlere bir ders veriyor. Son günlerde meydana gelen şehit olaylarından dolayı anaların, babaların, gencecik gelinlerin gözyaşları, duaları ve bedduaları arşa kadar yükseldi. Bu haince adam öldürmeler, hunharca katliamlar Yüce Mevla’nın da hoşuna gitmiyor galiba… “ yetti gariii “ diyerek Van’ı ve Erciş’i sallayıp geçiyor. Ama ne yazık ki yaşla kuru beraber yanıyor…

Van’da meydana depremle birlikte 15 bina, Erciş’te 80 bina yıkılmış durumdadır.  Van’da 279 kişi hayatını kaybetmiş, 1300 yaralı, Erciş’te 117 ölü ve 250’den fazla yaralı var.  Enkaz çalışmaları hâlâ devam ediyor. Ancak bu rakamlar kesin değildir. 

17 Ağustos 1999’da birde Göçlük, Yalova, İzmit ve Adapazar’ı depremini yaşamıştık. O günlerde 25 binden fazla vatandaşımızı kaybettik. Bu depremlerden dolayı tüm vefat eden vatandaşlarımıza Allah’tan rahmet diliyorum. Yaralı olanlara da acil şifalar diliyorum.  Bu depremlerden dolayı bir yandan acılarımız yürek yakarken bir de beni sevindiren bir olay vardır. Vatandaş olarak birlik ve beraberlik içinde kenetleniyoruz. İşte bu beni sevindiriyor.

Aslında TÜRKİYE güçlü bir devlettir, her şeyin üstünden geleceğine inanıyor ve de güveniyorum. Yurtdışından bizi yalnız bırakmayan diğer devletler de vardır. Basından öğreniyorum:

Başta Azerbaycan olmak üzere, Rusya, A.B.D, İngiltere, Almanya, Polonya, Macaristan, Yunanistan, İsviçre, İran, İsrail ve Kosova gibi devletler Türkiye’ye yardım elini uzatmak için teklif bekliyorlar. Türkiye’ye yardım etmek istiyorlar. Buda sevindirici bir olaydır diye düşünüyorum. 

Aslında Doğu Anadolu Bölgesi ve Ege bir deprem bölgesidir. Bir Erzincan depreminden 40 bin insanımızın öldüğünü bilenlerimiz vardır.   Yine bundan 35 yıl önce Van ve çevresinde Aralık 1976 yılında yine bir deprem daha olmuştu. İyice hatırlıyorum, Muş'ta, Varto’da, Hınıs’ta, Diyarbakır Lice’de Bingöl’de, Van’da ve yine Erciş’te binlerce vatandaşımızı kaybetmiştik. İşte o günlerin anısına yazdığım bir şiirimi burada sizlerle paylaşmak istiyorum.   

BURASI VAN’DIR

Bir Erzincan ezgisidir hep içimizde

Dün Varto, dün Hınıs, Sakarya, Lice

Nedir bu Tanrım halimiz nice

***

Ne acılı türküdür taa uzaklardan

Yine “ Erzurum dağları kar ile boran”

Bu Muş, bu Bingöl,  bu Tatvan

***

Karakışta deprem vurdu, kar vurdu

Zemberek kırıldı, saatler durdu

Bir matem sarmış şu koca yurdu

***

“ Kışlanın önünde redif sesi var”

  Yavuklunun yakında tezkeresi var “

  Muradiye’m yıkıldı daha nesi var

***

Burası Van’dır deyince, uzandı ellerimiz

Yürüdü kamon kamyon, vagon vagon kentlerimiz

Acıyla büyüdü o denli yüreklerimiz

***

Yüreklerde kan, gözlerde cansın ey Van!

Hani sürün, garip çoban, boş ovan

Nerde Erciş, Muradiye, Çaldıran?

***

 Burası Van’dır, karı yamandır

Giden gelmiyor, bu ne tufandır

Ocaklar yanmıyor, bu ne dumandır?

                                  Abdülkadir Güler

                           12 Aralık 1976- Diyarbakır