Öğretmenim

Bir karıştı boyumuz, okulsa kocaman!

Çok korkmuştuk.

Ellerine bıraktı annem bizi,

Bir avuç çamurduk, maya kattın, hamur olduk.

Biraz ter, biraz korku, çokça emek, sabır...

Öğrenilecek dünya dolusu bilgi,

ÇOK YORDUK!  ÇOK YORULDUK...

Ama çocuktuk.

Ellerinde şekil aldık, gözlerinde aradık kendimizi.

Bir aferin, bir gülüşün tek hevesimiz.

Emeğinde bulduk yönümüzü.

Senin sayende; çamurdan hamura,

Hamurdan insana doğru yolculuk.

Sen doldur küplerimizi servetinle.

Emeklerini helal et,

Biz hakkını ödeyemesek de.

Günün-günümüz kutlu, ömrün sağlıkla uzun olsun.

Sadece biz değil, bizden sonra da

Pişirilecek çok hamur var.

23 Nisan, 19 Mayıs, 30 Ağustos, 29 Ekim,...

Bayramların amacını öğret bize,

Biz kimiz, nasıl olduk, nelerden kurtulduk,

Kimliğimizde yazan Türk kim?

Kimliğimize kimin sayesinde kavuştuk?

Cumhuriyet, halk, hak, hukuk,...

Gözlerimiz, kulaklarımız sende,

Sen sınıfta dik durduğunca

Biz de ayaktayız öğretmenim.