Öğretmenler Günü veya bir klişeye bağlanmak!

Bir rutine bağlanmışlık halimidir içinde olduğumuz, yoksa cidden içten gelen bir vefa hissimidir anlamak zor, bu gün 24 kasım, çoğumuzun bildiği üzere "öğretmenler günü!"

Tıpkı her yıl mayısın ikinci pazarında hatırlanan ve kutlanan "anneler günü" nünde olduğu gibi, tıpkı her yıl haziran ayının üçüncü pazarının "babalar günü" olarak hatırlanması gibi, tıpkı 1 mayıs ta işçi bayramını kutlayışımız gibi ve tıpkı her 21 mart günü bahar bayramnın (newroz-nevruz) kutlanması gibi;öğretmenler günü de bir güne sıkıştırılması gibi bu günde.

Klişe kutlama seramonilerin ötesinde kutlanmışlıklarla kutlamak, "öğretmen" kavramına yakışır bir bakış açısı ile olaya yaklaşmak, gerçekten de sanıldığı kadar kolay olmazsa gerek; bir çiçek, bir kutlama mesajının ötesinde bugün ülkemizde yaşayan eğitim emekçilerinin yaşadıkları sosyo-ekonomik sıkıntıların cenderesinden nasıl kurtulabileceklerine ve temeli "insan mühendisliği" olan öğretmenlik mesleğinin sorunlarını iyi analiz edip çözüm adına tezler üretmek belki de öğretmenlerimize verilecek en iyi ödüldür.

Hükümetlerin gereken ihtimamı göstermediği ve deyim yerindeyse kendi kaderine terk ettiği eğitim emekçileri orta düzeyde bir yaşam sürdürebilmek adını özellikle büyük kentlerde "ek iş" yapmakta, ruhunu ve bedenini adaması gereken bu önemli ve özel mesleğe ne yazık ki kimi zaman uzak kalabilmektedirler.

Bedenen ve ruhen yorgun bir insan etrafındakilere ne verebilir ki?

İlerici, modern ve bilimsel bir eğitimi yakalamak adına öğretmenlerin sorunlarına ciddi şekilde eğilmeli, sağlıklı özümler üretilmelidir, böylece ne öğretmenler kendi mesleki alanlarının dışına yönelmiş olurlar ve ne de mesai saatleri içinde ders verdiği öğrencisine mesai saati dışında hiç te ahlaki olmayan "özel ders "verme girişiminde bulunmaya tevessül eder.