Okul kursları

Çocuklar altıncı güne zorlanıyor. Bu şu demektir, İlkokul çocukları Cumartesi günleri okul kurslarına zorlanıyor. Bu kurslara ihtiyaç duyulmasının nedeni sınıf seviyesine yetişemiyen üç beş öğrenciyi sınıf seviyesine getirmektir. Bu amaç artık çok başka bir şeye dönüşmüştür.

Okul açılalı yaklaşık bir ay olmasına rağmen kurslar çoktan tüm hızı ile başladı. İlköğretim birinci sınıf öğrencileri bile altıncı gün kursa gitmeye zorlanıyor. Bu kurslar okulların gelir kapısı durumuna gelmiş. Durumun vehametini şöyle düşünebiliriz. Zorunlu eğitim parasız, fakat okul idaresinin velilere sürekli empozesi ile, öğretmenlerin bazılarınında da Cumartesi açılan kurslara katılmalarına yönelik çocuklara yönelik baskıları ile durum vahimdir.

Çocuklar hafta sonunu ailesi ile geçirmek yerine altıncı gün okula gidiyorlar. Yabancı ülkelere gidenler bilir dükkanlar saat altıda kapanır. Sebep, insanlar ailesi ile vakit geçirsin. Bizde dersaneler yetmiyor gibi şimdide okul kursları had safhada. Okula gelir olsun diye teşvik ediliyor belki de. Çocukluklarını yaşayamayan çocuklara, üstelik kendilerine sorulmadan geçirilen bu kurslarda geçirilen zamanın hesabını kim verecek. Yedi yaş ile ondört yaş arası bu çocukların spor, müzik, resim, yüzme atletizm, cimnastik gibi aktivitelere gelişmiş ülkelerde olduğu gibi yönlenmeleri gerekmiyor mu?

Hangi meslekte beş yıldan sonra bir sınava girilip müdür olunuyor. İlk öğretim okullarında bu böyle malesef. Bunu on beş yıla çıkarsalar özellikle büyük şehirlerde, o zaman öğrenciyi çok daha önemseyen projeler çıkacaktır. Bunlar çocuk, azaltılmış müfredat ile kastedilen bu olmamalı. Çocuklardan şimdiden büyük olmasını beklememeli. Kimse kendi hırslarında veya amaçlarında kullanmasın bu kursları. Sosyal etkinlik derslerinde Halk Eğitimden satranç, folklor öğretmenleri verilsin. Çocuklar arasında ikilik olmasın, kursa gelip sınıf öğretmeni ile parasal iletişime girmesin.

Eğitim beş gün duyurulur........