Önemli değil ki hiçbiri

Güzel günlere kavuşmak hayalim gittikçe zayıflıyor, tıpkı ben gibi. Duygularım insan olmanın gerektirdiği şekilde çalıştığı için midir neden bilmem ama yine yüreğimden geçenleri yazmak istedim.

Şu paşalarımıza verilen 18- 20 yıl mahpus cezası sanırım verenler az bulmuş olacaklar ki yetmedi manevi cezada verelim demişler; neymiş bu manevi ceza babalık ve kocalık haklarını ellerinden almak ne güzel artık hepsi rahatlamıştır.  

Beyler iyi güzelde babalık  veya kocalık hakkı kâğıt üzerinde olmuş veya olmamış ne fark eder ki, yüreğinden de silebilecek misiniz? Bu ne büyük suçmuş da haberimiz yokmuş hem bu topraklar için canını başını ortaya koy, hem de saman altından su yürüt devleti yıkmaya çalış, sadece gülüyorum. Çünkü bunun böyle olmadığını kendileri de biliyorlar  ama o değerli insanların dışarı da vazifelerinin başında olması işlerine gelmiyor. Neden mi yaptıkları icraatların önüne taş koymalarından korkuyorlar. Bunu da tabi ben bunlardan korkuyorum o yüzden içeri attım diyemeyeceği için bir bahane uydurup hepsini alıveriyor. Korkulu düş görmektense uyanık yatmak iyidir. Düşünüyorum da bu ülkeyi bölmek isteyenler mecliste cirit atıp dağlarda teröristlerle sarmaş dolaş poz verenler, onlar canım ciğerim diyenler niye dışarıda salınarak geziyorlar. Bu millet ve vatan için yıllarını harcayanların suçları bu vatan hainlerinden daha mı fazladır. Her gün şehit haberi alıyoruz. Ülke bir kaosun içine sürükleniyor, bilerek ve kasıtlı yapıldığını düşünüyorum. Herkes derin bir uykuda uyuyoruz uyanmamacasına sanki hepimizin üzerine ölü toprağı serpilmiş. Nereye kadar uyutacaksınız bilemiyorum ama inşallah millet uyandığında iş işten geçmez.   

Sadece şunu söylüyorum, bu haksız yere cezalandırılan paşalarımızın ailelerine hiç başınızı eğmeyin çünkü böyle bir durumda benim eşim veya babam hapse mahkûm edilseydi ben onunla gurur duyardım. En azından vatan topraklarını satmadıklarını bilerek içim rahat huzurlu olurdum. Yüce adaletin tecelli edeceği günde gelir, varsın kâğıt üzerinde babanız veya eşiniz olarak gözükmeyiversin. Yüreğinizde babamı? Baba! eşmi? Eş! gerisi hikâyedir boş verin.