Oturamayanlar

Oğuz Atay'ın Tutanamayanlar romanını bilirsiniz. Hayata tutunmak kolay değildir, Selim için. Turgut da içindeki ses Olric ile konuşur, tutunabilmenin zorluğunu tartışır.

Ben de hayata tutunamayanları düşünürken, evde oturamayanların durumunu aklıma geldi. Hava yağışsız ve sıcaksa kimse evinde oturmak istemiyor. Bir hava alma bahanesiyle herkes kendini dışarı atıyor, evde oturmak istemiyor.

Arkadaşınızı ayartıp gel bir kahve içelim, arkadaşınızı uzun süre görmemişseniz dışarda birşeyler atıştıralım, bu sezon üstüme bir kaç şey almam gerekir, okul arkadaşlarımızla kahvaltı yapacağız vb bahanelerle evden kaçıyoruz.

2000 li yılların gereği belkide evde oturamamak. Evler gittikçe küçülüyor. Misafir ağırlamak zor. O eski balkonlar yok. Mutfaklar dar, yemek yapma becerisi azalmış. İş böyle olunca ne yapacaksınız evde değil, dışarıda oturmak isteyeceksiniz. 

Bugün 1 Nisan, Blog hayatımının 11. yıldönümü. Hava lodos, sıcaklık 19-20 derecelerde. Evler neredeyse boş, herkes dışarıda. Trafik hali ile çekilmez. Kafeler, lokantalar dolu. Sahil kesiminde mangal yapanlar, çimlere yayılanlar. Biraz nefes için evde oturmamayı göze alıp, kalabalığın deryasına kendini atanlar.

Gezip görmek, temiz hava almak, değişik tatları denemek tabi ki çok güzel ve yapılması gerekir. Beni düşündüren evde oturmaktan, misafir ağırlamaktan, yemek yapmaktan korkanlar...