Pekmezli pakla/ kurucaşile

Önce, beni bu yöresel yemek tarifi işine bulaştıran blogcuya burdan teşekkür ediyorum .

Yine kayınvalidemin elinden ilk kez yediğim o yörede bayramların olmazsa olmaz yemeklerinden birini yazacağım.İlk duyduğumda ''pekmezli paklamı olurmuş ne alaka '' demiştim(kuru fasulyeye pakla deniyordu) Yeni gelin ben, köyde ilk şehirden gelen gelindim... böyle söylememe aldırmadan kaynanam'' hele bir yede sonra konuşursun, ne pişerse onu yiyeceksin, burda adet böyle'' deyince bir tadına bakayım dedim.... Aman allahım ! nasıl hoşuma gittiydi, bir daha istemiştim. Hiç unutmam beni gülmekle alay arası şaşkınlıkla izlemişlerdi.
işte pekmezli pakla tarifi. Elim bol olduğu için yine 8 kişilik tarif vereceğim.

1.1kgr.kuru fasulye (akşamdan ıslanmış)
2.1 su bardağı pekmez(köyde bol nasılsa)
3.bir kaşık tereyağı.

Akşamdan ıslatılmış kuru fasulye haşlanır, suyu süzülür. Yeniden fasulyelerin üstü kapanıncaya kadar su konur iyice pişirilir, ocaktan alıp pekmez ilave edilir... üstüne tereyağ yakılıp dökülür, saçta pişmiş mısır ekmeği ile bir güzel yenir. Hepsi bu kadar!.......

Bayramlarda ve düğün yemeklerinde aynı anda sofrada üç çeşit kuru fasulye yemeği olurdu. İlki fasulye çorbası:haşlanan fasulyenin suyuna (dökülmezdi) , mısır unu çalınır, tere yağında kırmızı biber unu yakılarak üstüne dökülür. (biber fırında kurutularak değirmende çekiliyor)
İkincisi bilinen tarifiyle yemeği,üçüncüsüde pekmezli olandı .O zamanlar köyde mısır ekmeği tüketilirdi , özel günlerde beyaz undan ekmek yapılırdı, önceden ocakta yanan odun ateşinin közü kenara çekilerek ısınan yere mancar yaprağı serilir , üzerine mayalanan ekmek hamuru dökülür, üstüne bir tepsi kapaklanır. onun üstünede köz serilerek pişmeye bırakılırdı... of..of..of..kokusu burnuma geldi..... Sonraları cumadan cumaya (oranın pazarı o gündür)yalıdan(çarşıdan)somun ekmeği gelmeye başladı, derken artık evde ekmek yapılmaz oldu.. Şimdiyse bu anlattıklarım anılarımda kaldı.. Büyükler vefat edince ev boşaldı. virane oldu. Bacası tütmeyen ocakta ne ekmek pişiren var.... Ne de merdivenden koşarak bizi karşılayanlar var... Köyde olan bir iki yakınımızın yanına arasıra gidiyoruz ama eski tat eski tantana yok artık... Köyümüz sadece yaşlılara kalmış. Çoğunun yakınları İstanbul veya başka illerde.

resim alt yazı: kurucaşile/ kapısuyu(ahşap yatların yapıldığı yer)