Per astera ad astra.

Gelin ulan gelin!

Sizden korkan sizin gibi olsun!

Siz geldikçe biz güçleniyoruz çünkü. Siz yüzsüzleştikçe biz su yüzüne çıkıyoruz. Bu suyun bir yüzü ve orda da nefes var biliyoruz. Hepiniz dibe giderken biz yukarı çıkıyor olacağız ,haberiniz yok. Daha dik,daha sağlam,daha güçlü.Ciğerlerimiz nefesle buluştuğunda aşağı bakıp güleceğiz debelenen halinize.

Haddiniz olduğunu,hududunuzun olmadığını sanıyorsunuz. Nasıl da yanılıyorsunuz. Kendinize hak gördüklerinizin bize bişey ifade etmediğini bilmiyorsunuz tabii.

Elleriniz kollarınız binbir sıkıntıyla dolu bizi yenmeye geldiğinizde ellerinizin aslında boş olduğunu göreceksiniz. O zaman ne yapacaksınız ?

Bizi bitirdiğinizi sanırken yeni başladığımızın farkına bile varamayacaksınız. Siz lanetli hediyelerinizi birbirinize sunarken biz olay yerinden çoktan uzaklaşmış olacağız.

Sizi de alır devam ederiz biz yola. Siz de bulursunuz o zaman doğru yolu. Hep taşıdıklarınızın aslında size ne kadar büyük bir yük olduğunu anlarsınız. Sorarsınız kendinize belki “Nerde başlamıştı bu kısır döngü.Ben ne zaman ilk “kötü” olmuştum?”

Biz sizin bize yüklediğiniz ağırlıklarla yıldızlara gideriz. Siz üzerinizden attığınızla kalırsınız. Kötülükleriniz olmayınca “HİÇ” olduğunuzun da farkına varırsınız böylelikle. Bu da bizden size bir kıyak olur....

Gelin hala gelmeye niyetliyseniz.

Dediğim gibi sizden korkan sizin gibi , hatta daha da beter olsun!

Bir buyur ederiz sizi, ne olduğunuzu şaşırırsınız. Bu kadar misafirperverlik sizi bozar biliriz.

Ama unutmayın!  Nefes tutulmaz!