Projen yoksa Muhalefetin de olmaz

Muhalefet partilerinin dış politikayla ilgili eleştirinin ötesinde yeni fikirlerden yoksun olmaları Türk dış politikası açısından kayıplar hanesine not düşülmesi gereken bir olay niteliğinde. Saman alevi gibi ne zaman harlayacağını iyi hesap edemezseniz ne söyleyecek bir lafınız ne itibar edilecek bir düşünceniz olabilir. 

Seçim meydanlarında ekonomik çözümler sunabilen muhalefet, aynı beceriyi dış politikada beyan edemeyince, Türkiye'nin dış politikasının nasıl kabuk değiştirdiğini anlatabilmeleri mümkün değil. Hangi istikamete gittiği belli olmayan bir politika mı, gerçekten izlenmesi gereken bir politika mı yapılıyor? Bazı yorumcuların yaptığı gibi iktidarını güçlendirmek isteyen hükümetin izlediği "ayakta durma politikası" mı? 

Ayakta durma politikası düşüncesine kesinlikle katılmamakla beraber hangi istikamete gittiği belli olmayan politikalar izlendiği, yarın ne olacağı günlük olaylarla belirlenen bir politika izlendiği kesin. Libya olayında karşı çıktıktan hemen sonrası aynı gemide olmamız gibi. 

İktidar bir şekilde doğru veya yanlış işler yapabilirken, muhalefetin bir şeyler üretmemesi yanlış politikaların doğru olduğunu kabul etmemize yardımcı olabilir. 

Özellikle krıtik eşikler atlatılırken iktidar ve muhalefetin aynı perdede olması halk desteğinin zirvede olması demektir. Karşı tarafın hayallerini veya art niyetlerinin pozisyonunu bozar. Silahlı gücün beceremediğide zaten budur. 

Muhalefet bazen ülkeyi ateşe atanları destekler, bazen ateşin içinden çeker. Bugünkü muhalefetten bunları beklemek zor gibi. Gündemi aykırı düşüncelerle belirmek siyaset yapmaktan ziyade zamanı boşa harcamak gibi bir şey. Küçük işleri politik malzeme yaptıkça partilerinin küçüldüğünü görmeleri gerekiyor. 

Muhalefetin yapması gereken şu: Eğer proje üretmek istiyorsa ya filmi başa sarıp senaryosunu değiştirmek, ya filmi yanlış bulduğu noktadan kesmek. 

Tabi ki projen varsa.