Rejim çılgınlığı!

Arkadaşlarıma bir haller oldu. Aralarında anlaşmışlar gibi, hep birlikte rejim yapmaya başladılar. Hangisi ile konuşsam bir rejimden bahsediyor, hiç üşenmeden anlatmaya başlıyor.

Sabahları kibrit kutusu kadar yağsız peynir, şekersiz bir bardak çay ve bir dilim ekmekle başlıyor nedense tüm rejimler… Ot nevi yiyeceklerle de sürüyor.

Her rejim yapan arkadaşım da, yanına bir yoldaş arıyor. Bu yoldaş arama operasyonuna, karşısındakinin kilosundan muhabbet açarak başlıyor.

Geçen gün Altay Hoca’ya rastladım… Anında bu rejim mevzuu açıldı:

“Öncül’cüğüm… Seni çok kilolu gördüm. Kendine biraz dikkat etsen iyi olacak.”

“Yapma be!.. Hakikaten kilolu muyum?”

“Tabi kilolusun! Kaç kilosun?...”

“Sanırım 100 civarı olsa gerek. Pek tartılmam ama…”

“100 müüüü?.. Çok fazla! Senin rejim yapman gerek.”

Haydaaaa!.. Ben halimden memnundum be! Evet, merdiven çıkarken biraz ıhlayıp, tıslıyorum; geçen yıl aldığım pantolon ve gömleklerim beni özlemiş gibi, dolabımdan bana kırgın bakıyor ama… Çok da şikayetçi değilim bu durumdan.

“Şart mıdır rejim yapmam? Rejim yapmadan kilo vermem mümkün değil mi?”

“Asla!.. Mutlaka rejim yapman gerek!.. Bak ben yaptım, 2 buçuk kilo verdim.”

“E peki… Öyle diyorsan öyle olsun. Yapalım… N’apacam?..”

“Öncelikle yağlı yiyecekleri keseceksin... Ekmeği keseceksin… Kırmızı et yasak!..”

“Yani?...”

“Yani… Her öğün bir dilim kepekli ekmek… Haşlanmış tavuk göğsü… Izgara balık… Bol salata; onda da yağ yok!..”

Ama ben Hasan Usta’ya gidip bir kıyma dürüm yemezsem duramam ki? Ya da Baba Onbaşı’da, teypten usulcacık içimize akan şarkılar eşliğinde, bir kadeh rakı ve terbiyeli bir kıyma yemezsem işim rast gitmez, bunalıma girerim! İşte yaz mevsimi geldi… Güveçte mi yiyemeyeceğim? O da mı yasak?..

Bir anda kafamın içinden bu düşünceler geçiyor… Altay Hoca’ya yalvaran gözlerle bakıp, anlatıyorum durumumu… Bunlarsız bir yaşam düşünülebilir mi?

“Yani… Bunlar yasak mı hep?” diye soruyorum…

Altay Hoca kararlı… Beni tez zamanda öldürüp, öteki tarafa göndermeyi kafasına koymuş:

“Üzgünüm Öncül’cüm.. Bunların hepsi yasak! Aklına bile getirme!”

“Ama niye?...”

“Kilo vermek istiyorsan bunları yemeyeceksin!..”

Bu lafı duyunca rahatlayıp, derin bir “Ooooh!..” çekiyorum.

Çünkü… Ben kilo vermek istemiyorum!.. Halimden memnunum.