Ruh huzuru

Dingin bir ruhun huzurunu anlatmaya, kelimeler yeter mi bilemiyorum. Karmaşanın olmadığı, durgun bir su gibi. Bahçeye astığınız beyaz çarşafların, kurumak için güneşe teslim olmaları gibi. Arada bir esen ılık bir rüzgarın, saçlarını hafifçe dalgalandırması gibi.

Ruhun huzur bulması, inanın dünyanın bütün mücevherlerinden daha güzel. Kavgalar, çirkinlikler, çatışmalar herşey geride kalıyor birdenbire. Sahip olduklarınız, olmadıklarınız anlamını yitiriyor. Ev, araba, yazlık, tatil, gidilen yollar, kıskançlıklar, saçma sapan marka kıyafetler....vs. Anlamı olmayan hatta aslında dünyada bile yeri olmayan küçük birer noktaya dönüşüyor.Hiçbir şey bu huzur kadar haz vermiyor.

Tıpkı küçük bir gölde yüzermiş gibi. Durgun su da sadece senin kulaçlarının yarattığı dalagalar oluşur ya, işte aynen öyle. Dalga yaratmak istiyorsan kendin yapıyorsun. Yoksa, sırt üstü kendini suya bırakıp gökyüzünü, kuşları, bulutları bile görebilirsin.

Kendi göletim de kendimi boğmuyorum artık...