- Kategori
- Şiir
Sade ve örgütlü düşlerimiz
Zaman, mekân ve insan... Anlamlı ya da anlamsızca, sürekli devinen...
Bırak
Ne kadar uzun sürerse sürsün
gelecek
Ya da bir kuyruklu yıldız gibi
uzasın zihnimizin göğünde
Sen mekân ol ben zaman
Sade ve örgütlü düşlerimizde
Bak, görmüyor musun? Zaman zaten tümüyle bizim değil. Bizim sandığımızsa
an an, kesik kesik ve hep belirsiz! Mekânsa en uzun vadede kimsesiz ve sahipsiz
Hem bizler, her nasılsa düşlerimizde, hem kısaltıp hem de uzatabiliriz geçmişi
Ve geleceği de… İstersen ben geçmiş olayım sen de gelecek, o sade (yalın) ve örgütlü
düşlerimizde
Bırak(alım) bazı (zam)anlarda
Yalnız kalsın yıldızlar da
Ay isterse sönsün tepemizde
unutulmuş eski bir sevda misali.
Bırak, örtsün gece ve karanlık
üstümüzü, tül bir örtü gibi siyahi
Sen ay ol bense bir yıldız
Sade ve örgütlü düşlerimizde
Kapkaranlık diğer bazı (zam)anlarda da
Aydınlatabiliriz yine de
bize yetecek olanı
Her renkten ışıl ışıl fenerleri
yakamozlara yaslayarak,
Sonrası, kozalaktan küçücük teknelerle onları
berrak iç sularımıza salarak.
İstersen sen gece ol ben gündüz
o sade ve örgütlü düşlerimizde
Ya da nasıl istersen!
Ama bilesin ki o zaman ben hep kaktüs olarak kalırım... Sense “gelincik”
Kasvetli ve örgütsüz düşlerimizde...
İ.Ersin KABAOĞLU, Ankara
Not:
(1) Anlamı bütünleyen bağlantılı blog için bkz.
http://blog.milliyet.com.tr/gelecek-mi-uzun-surer-yoksa-uzun-olan-gecmis-midir-/Blog/?BlogNo=333874
(2) Yaşamın gelip geçici, uçucu, gündelik hazları içinde avunmayı es geçip şiire gönül veren, yazıp okuyup paylaşan herkese ne mutlu!.. 21 Mart Dünya Şiir Günü tüm şiirseverlere hep birlikte kutlu olsun!
(3) Neden düşlerimiz "sade"? Giderek doğanın verilerine aykırı yapay ihtiyaçlar yelpazesine sürekli yeni katkılar ekleyerek değişip bozulan -ve kendi kendinin kurduna dönüşen- ”insanın insanı”, “doğanın insanı” olmaktan uzaklaşarak sırf "politik insan" haline gelmiştir. Böylelikle kendini bir tür dış görünüş, oyun ve eşitsizlikler dünyasına hapsetmiştir! O yüzden "sade".
Peki, neden düşlerimiz "örgütlü"? Gerçek hayatta, günümüzde, tüketim, mal-mülk-kariyer vb. edinimi ve 'Küresel/ Neo-merkantilist sistemin talepleri' dışında "örgütlü olmak", gerçek, güçlü bir dayanışma içinde bulunmak neredeyse olanaksız gibi... Hem 12 Eylül 80 sonrasının acı bir "öğrenilmiş çaresizliği" hem de diğer başka güncel nedenlerle... Bu durumda bari düşlerde, hâyâllerde "örgütlü" olalım demek isterim. Ece Ayhan'ın 'Mor Külhani" şiirindeki ''Aşk örgütlenmektir... bi düşünün abiler!' dizesi de cabası...
(4) Bu şiirimi yazdıktan yaklaşık iki ay sonra, değerli şairlerimizden Abdulkadir Budak'ın "Mesafe" adlı ödüllü kitabında "Organize Düşler" adlı şiiri olduğunu öğrenmem imge kardeşliği açısından çok ilginç bir sürpriz oldu!(Milliyet Kitap Eki, Mayıs 2012,s.12)