Sağlam kafa, sağlam vücutta bulunur.

Büyük liderimizin bu sözünü bilmeyenimiz yoktur. Ancak ülke olarak biz bir türlü bu düşünceyi pratiğe indirgiyemedik. Halen, mübalağa etmediğimi zannederek yazıyorum, hiçbir ilkokulda SPOR SALONU yoktur. Birkaç özel ilkokul hariç. Doğal olarak hemen şu soru akla gelir. "Tamam olan" ne var ki? Evet , sınıflar eksik, öğretmenler eksik, kitaplıklar yok, tuvaletler son derece bakımsız, ısınma sorunları var, laboratuvarlar yok. Yok, yok, yok. Ülkemizin batısında bu yokların sayısı nispeten azdır ama, doğuya gittikçe yokların sayısı giderek artıyor. Tabii ki bu görüntüde SPOR çok lüks görünüyor, Ancak , sağlıklı toplum için sağlam kafalar gerekli, hem de çok gerekli. Ayrıca bir yerden başlamak gerekiyor. Zira bakıyoruz dünyada büyük yankılar uyandıran spor branşlarının aşağı yukarı hiçbirinde yokuz. Yokuz derken ilk on içinde yokuz. Atletizmde, halterde, su topunda, kayak sporlarında, teniste, yüzmede velhasıl, güreş, futbol, basketbol voleybol da birazcık başarılarımız olmasa, hiçbir spor dalında esamemiz okunmuyor. Neden ? Sadece düşünüyoruz. Uygulama yok, plan proje yok, yönetici yok. Benim yaptığım gibi ahkam kesiyoruz. Mücadele etmiyoruz.

Bu mücadeleyi yapsak neler olur du? İşte bu sorunun cevabı ülkemiz için çok önemli. Bir kere tüm dallarda okullu, eğitimli sporculara sahip olurduk ve dünyaca tanınan sporcularımız yetişirdi. İkinci olarak spor yapan bir ülke ve sağlıklı bir toplum olurduk. Bu sağlıklı yapı, toplumumuzun tüm diğer alanlarına yansırdı. Bir diğer husus da kadınlarımız spor yapma alışkanlığına ve imkanına kavuşurdu. Bugün ülkemizde, Spor yapmış veya gençliğinde bir spor kulübüne kayıtlı kaç kadın vatandaşımız var? ATA'mızın büyüklüğünü düşünün, ülkemizin o günkü koşullarında ilk kadın pilotumuz oluyor (Sabiha Gökçen). Bugün acaba kaç bayan pilotumuz var?

Eğitimde ikinci yarı başladı. Gazetelerin yazdığına göre 15 milyon öğrenci okula başlamış. Aşağı yukarı bu sayı Avrupa'daki ülkelerin birçoğunun nüfusundan daha fazla. Acaba bu 15 milyon gencin yüzde kaçı herhangibir spor dalıyla uğraşıyor. Yüzde biri olabilir mi acaba?

Öyleyse ne yapalım? İlkokulların birinci sınıfından itibaren Beden Eğitimi derslerini zorunlu hale getirelim, okullar arası şampiyonalar düzenletelim, dallarında başarılı olan öğrencilere Genel Sınavlarda bir takım ayrıcalıklar tanıyalım, yavaş yavaş da olsa, yeni yapılan ilkokul binalarında mutlaka spor salonu olmasını kanunla zorunlu hale getirelim, vesaire vesaire.

Spora çok genç yaşlarda başlamanın öneminin tartışılmaz olduğu bir gerçektir. Bunu da ancak ilkokullardan başlıyarak gerçekleştirebiliriz. O günleri görmek dileğiyle.