Saint Benoit Lisesi sınav sonuçları; Temmuz 1983

Bugün sosyal paylaşım sitelerinden birinde paylaşılan eski bir gazete küpürü aldı beni taa yıllar öncesine götürdü.

Yıl 1983. İki kız çocuğu olan bir ev hanımıyım. Büyük kızm 11 yaşında ,ilk okul son sınıfta ve  o zamanki deyimle kolej sınavlarına hazırlanıyor.Küçük kızım ise henüz bebek , 1 yaşında. Ben de gerek küçük kızımın bakımı gerekse, büyük kızımın kolej hazırlanması sebebiyle işime bir süre ara vermişim.

O yıllarda çocuklar ilkokul dördüncü sınıftan itibaren çeşitli kurslara  gönderilerek Kolej ve Anadolu Liseleri sınavlarına hazırlanıyordu. Biz de kızımızı aynı eğitim cenderesine sokmak zorunda kaldık. Zira biliyorduk ki yabancı dil öğreneceği bir orta eğitim kurumunda yapacağı eğitim , ona daha güzel bir Üniversite girişi ve ilerde daha iyi işi imkanları sağlayacaktı.

Son sene kızımızı İstanbul Erkek Lisesinin hafta sonu kurslarına götürmekle kalmadık, hafta içinde de  iki gün Kadıköy'de bir Özel dersaneye taşıdık durduk. Düşünebiliyormusunuz  sabah babası giderken onu Kadıköy'de dersaneye bırakıyor ve öğlen ben onu yanımda küçük bir bebek almaya gidiyorum. Onu dersaneden aldıktan sonra arabada biraz bir şeyler yiyor ve ilkokula bırakıyorum. Tabii arabamın olması büyük avantaj. Bu arada onu dersaneden almadan önce Pazardan ev için meyve ,sebze alışverişi yapıyorum . Her kadın gibi ev ihtiyaçlarını da düşünmek zorundayım.

Eve geliyoruz okulda, dersanelerde yaptığı yoğun eğitim yetmiyor, ben  de sürekli ona test yaptırıyorum. Zavallı çocuk oyuncakları ile oynamak , kitap okumak varken her an önünde bir saat , Sosyal bilgiler bitiyor, matematik, o bitiyor, Türkçe.

Bu yoğun çalışmalar sonunca Mart ayında girilen ilk sınavdan neyse ki baraj üstü bir puan aldık ve ikinci sınava girmeye hak kazandık. Tabii Mayıs ayı sonunda yapılacak sınav için tercih listemizi de hazırladık. Tercihlerimizde Anadolu liseleri yanında özel yabancı okuları da yazdık. Gerçi evde sadece babamız aylıklı bir işte çalışıyordu ve bütçemiz kısıtlı idi. Bu kısıtlı bütçe ile özel okulda çocuk okutmak bizi aşabilirdi. Gene de biz evladımız yabancı dil öğrensin diye fedakarlık yapmaya hazırdık.

Sınav günü kızımı Bayrampaşa Endüstri Meslek lisesine gönderirken arkasından yaşlı gözlerle baktım, sonra oturdum doya doya ağladım.Ben ağlarken minik kızım parkının içinden hayretle beni izliyordu. Ne yapsın minik ,ağlamak sadece onun eseri sanıyordu.

Bayrampaşa Endüstri Meslek Lisesi nereden çıktı diyeceksiniz. Biz Göztepe'de oturuyoruz. Talihin tecellisi mi yoksa organizasyon eksikliğimi  desem Anadolu yakasındaki çocukları Avrupa yakasındaki okullara, Avrupa yakasındakileri de Anadolu yakasındaki okullara sınav için yönlendirmişlerdi.

11 Yaşında bir çocuk sabahın 6 sında kalkıp uzun bir yol katederek sınava gidiyor.Bir de bizim kız heyecandan ateşlendi. 38 ateşle , ilaçlar vererek yolculadık bu savaşa.

Neyse sınavlar bitti. Sınav sonuçları Temmuz ayında ilan edilecekti. Bir akşam haberlerde sınav sonuçlarının ilan edildiği söyledi. Vakit geç olmasına rağmen eşim giyindi, Kadıköy'e gidip gazetenin son baskısını aldı ve geldi. Bütün aile merakla masanın başına geçip açtık gazetenin sınav sonuçlarını veren sayfasını.

  Nasıl heyecanla bakıyoruz anlatamam. Bu arada sınava giren kızım heyecandan yerinde duramıyor, küçük de anladı bir olağnüstü durum olduğunu bağırıp duruyor.

Tercih yaptığımız okuların listesine bakıyoruz. En son Saint Benoit Fransız Lisesinin listesi kaldı. Onu da tercih etmiştik. Listeye bakıyorum. Kızımın aynı sınıfından iki arkadaşını gördüm. Onları söylerken bizim kız heyecandan kendini yere atmış ağlıyordu, Birden listeyi kapattım, sonuçlara bakmaya ara verdim ve kızıma döndüm.'Ne olursa olsun, ister kazan, işter kazanma biz seninle gurur duyuyoruz ve seni en iyi okularda okutmak için elimizden geleni yapacağız, gerekirse yurt dışına göndeririz,dedim.

Tabii ne ile göndereceğiz falan o anda düşünmüyorum.Ortalık biraz yatışınca tekrar listeye baktım ve Kızımın adını gördüm. Evdeki neşeyi düşünün.

Olay bu kadarla bitmedi. Kızımla aynı adı taşıyan bir çocuk daha vardı. Kim olduğunu bilmediğim bu çocuğun ismine birinci sınav sonuçlarında rastlamıştım. Eşim ya aynı adlı öbür çocuksa kazanan diye bir gıcık attı ortaya. İnanın o gece sabaha kadar bütün listeleri taradım öbür çocuğun başka bir okulu kazandığını görene kadar. Şimdi düşünüyorum da ya o kız kazanmasaydı biz ne yapardık.

İşte yukarda yazıma da eklediğim ve bugün hatıralarımı tekrar canlandıran gazete küpürü o sınav sonuçlarını gösteren gazete. Kim sakladı ise ne iyi etmiş de saklamış. Mutlaka bizim gibi o günleri, o zorlukları yaşamış bir ebeven. Teşekürler......