Saldırmanın Dayanılmaz Hafifliği!!!

Sözde solcuların, dönek liberallerin ve dahası aldatılanların...

Türkiye Cumhuriyeti ve onun ebedi şahsiyeti olan Mustafa Kemal Atatürk ile ne alıp veremedikleri var, anlayabilmiş değilim.

Türk Devrimini ve İnkilâbını eleştirmek adına her fırsatı ve zamanı kullanmaktalar. Gerçekten de düşünüyorum; neden Türk Tarihi bu derece delik deşik ediliyor, sırf kusurlu bir yön bulur muyum diye canhıraş bir faaliyet içinde bulunuluyor?

Sürekli aynı terane döndürülüyor: Cumhuriyetimizin ikinci cumhurbaşkanı İsmet İnönü üzerinden salvolar, saldırılar, tarihin “gerçeklerini” eğip bükmeler, saptırmalar...

Bu bahsettiğim zümrenin elinde, geniş kitlelere ulaşabilecek imkân ve materyaller fazlasıyla mevcut. Yazdıkları kitaplarla olsun, makalelerle olsun, geniş kitlelere ulaşabilmekte ve Cumhuriyetimizi ve onun önemli şahsiyetlerini küçültmek adına ellerinden geleni de yapmaktalar.

Bunu ne adına yapmaktalar? İlericilik adına, solculuk adına, liberallik adına, gerçeklerin “aydınlığa”(?) çıkmaları adına... Dediğim gibi, ellerinde önemli bir imkân parkı da mevcut. Çarpıtan ve insanları aldatan yayım ve yayınlarıyla, özellikle, gencecik ve körpecik beyinleri zehirliyorlar. Tarihine ve “Atasına” karşı düşmanlıkla ve kinle dolduruyorlar. Acaba, bizden başka bir millet var mıdır? Değerlerini, tarihinde “tartışmasız” yer edinmiş şahsiyetlerini tahkir ve tezyif eden başka bir millet var mıdır?

Ve bunlar Yeni Türkiye ve değiştik denen bir siyasal iktidarın döneminde yapılıyor. Tabii ki bir ülkenin geçmiş süreçleri irdelenir, yorumlanır, eksiklikleri ortaya konur. Yalnız, iyi niyetle yapılan çalışmalarla kötü niyet “faaliyetlerini” birbirine karıştırmamak gerekir.

Pazartesi günü Cumhuriyetimizin 95. yılını kutladık. Ama, yine bildik bir manzara ile kutladık... Kutuplaşmış ve gözü tek bir gerçekten de başka bir şey görmeyen taassupçulukla... Türkiye Cumhuriyeti’nin belirlenen hedeflere dörtnala gidebilmesi için, artık riyakârlık kokan politika ve “duruşlardan” vazgeçmemiz gerekiyor.